عنوان مقاله :
تحليل انتقادي مقاله‌ي «تفسير از طبري تا ابن كثير، معضلات توصيف يك گونه‌ي ادبي با استناد به داستان ابراهيم»
عنوان به زبان ديگر :
critical analyses of " exegesis , from Tabari up to Ibn Kathir ,problems of description litrerary genre on Abrahim's story
پديد آورندگان :
پويا زاده، اعظم دانشگاه تهران - دانشكدة الهيات و معارف اسلامي - گروه علوم قرآن و حديث , قهرماني، احمد دانشگاه تهران
كليدواژه :
نورمن كالدر , تفسير , طبري , قرطبي , ابن كثير , فخر رازي
چكيده فارسي :
نورمن كالدر با تبيين ساختارهاي اصلي سنت تفسير، در بازه‌ي زماني طبري تا ابن‌كثير، به تحليل اين سنت پرداخته است. وي با استفاده از آن دست رويكردهاي هرمونوتيكي كه معتقدند متن به خودي خود بي‌مسأله و بي‌معناست، متن قرآن را زماني معنادار مي-داند كه در كنار ساختارهاي بيرون از متن كه مستقلا وجود دارند، قرار گيرد. كالدر سه ويژگي ساختاري براي گونه‌ي ادبي تفسير در اين بازه‌ي زماني مطرح مي‌كند و در نهايت به اين نتيجه مي‌رسد كه تفسير قرطبي بهترين معياري است كه سنت تفسير مي‌توانست به آن دست يابد. پژوهش حاضر با نقدِ تحليلِ كالدر و نتيجه‌اي كه به آن رسيده، نشان مي‌دهد نكاتي از ديد او مغفول مانده و در مواردي برداشت‌هاي نادرست داشته است و جايگاه هر مفسر را متناسب با منهج تفسيري و بارزه‌ي شخصيت علمي او مد نظر قرار نداده است. اين پژوهش با شيوه تحليلي– انتقادي نشان مي‌دهد كه قرطبي هم همانند ساير مفسران زير چتر اجماع قرار دارد و بايد هر مفسر را در رشته‌ي مدرسي خود سنجيد و با توجه به مقدماتي كه مفسر به عنوان منهج خود معرفي نموده است آن را ارزيابي نمود.
چكيده لاتين :
By explaining the basic structures of the commentary tradition, Norman Calder has analyzed this tradition from Tabari to Ibn Kathir. Using those kinds of hermeneutic approaches, he believes that the text itself is meaningless and meaningless, he considers the text of the Qur'an meaningful when placed alongside structures outside the text that exist independently. Calder proposes three structural features for the literary type of commentary over this period of time, and concludes that Cordial commentary is the best criterion that the tradition of interpretation could achieve. The present study, by critiquing Calder's analysis and concluding it, shows that he has overlooked and misinterpreted points of view and has positioned each interpreter to fit the exegetical and exemplary character of his scholarly personality. Not considered. This critical-analytic study shows that Cordoba is under the umbrella of consensus, as is the case with other interpreters, and must weigh each interpreter in his or her discipline, taking into account the prerequisites that the interpreter has identified as his or her own. Evaluated
عنوان نشريه :
مطالعات قرآني و فرهنگ اسلامي
