مروري بر اثرات اسيد تانيك به عنوان بازدارنده‌ي خوردگي بر روي سطوح فلزي مختلف

يكي از روش‌‌هاي حفاظت از خوردگي در محيط‌‌هاي مختلف استفاده از بازدارنده‌‌هاي خوردگي مي‌‌باشد. اين مواد به طريق فيزيكي، شيميايي و يا هر دو جذب مناطق فعال سطح مي‌‌شوند و از انحلال فلز جلوگيري مي‌‌كنند. برخي از بازدارنده‌‌ها نظير نيترات‌‌ها و كرومات‌‌ها از جمله تركيباتي مي‌‌باشند كه به طور گسترده‌‌اي براي اين منظور مورد استفاده قرار گرفته‌‌اند و نتايج مطلوبي را ايجاد نموده‌‌اند. اما امروزه استفاده از اين تركيبات به دليل سميت بالا و مشكلات زيست‌محيطي محدود و در بسياري از موارد ممنوع شده است. در اين راستا استفاده از بازدارنده‌‌هاي سبز يكي از روش‌‌هاي جايگزين تركيبات سمي محسوب مي‌‌گردد كه به دليل سازگاري با محيط‌زيست و ارزان بودن در سال‌‌هاي اخير مورد توجه قرار گرفته است. اسيد تانيك يك بازدارنده طبيعي، غير‌سمي و سازگار با محيط‌زيست است، اين ماده با توجه به شرايط محيط جذب سطح مي‌‌شود و از خوردگي آن جلوگيري مي‌‌كند. در اين مقاله مروري، خلاصه‌‌اي از مطالعات صورت گرفته بر روي كاربردهاي اين تركيب شيميايي كه شامل استفاده به عنوان بازدارنده‌‌ خوردگي، مبدل زنگ و رنگدانه‌‌ ضد‌خوردگي است گزارش شده است. نتايج تحقيقات نشان مي‌‌دهد كه در رفتار بازدارندگي اسيد تانيك عواملي هم‌‌چون pH محيط، يون‌‌هاي مهاجم و نوع فلز تأثيرگذارند و اين تركيب باعث افزايش مقاومت به خوردگي در شرايط مختلف مي‌‌شود. استفاده از اين ماده به عنوان مبدل زنگ، سطح زنگ‌‌زده فلز را تبديل به يك لايه‌‌ حفاظتي پايدار بدون عارضه مي‌‌كند. هم‌‌چنين استفاده از رنگدانه‌‌ تركيبي اسيد تانيك و فلزاتي نظير روي در ساختار پوشش باعث بهبود محافظت از خوردگي و خواص چسبندگي پوشش مي‌‌شود.