اثربخشي خاطره پردازي ساختارمند بر كاهش اضطراب و افسردگي سالمندان

اضطراب و افسردگي رايج‌ترين اختلال هاي روان‌شناختي دوران سالمندي بشمار مي روند. خاطره پردازي يك قسمت از سيكل طبيعي زندگي سالمندان است كه آنها را براي روبرو شدن با مرگ، حل تضادهاي گذشته، كسب تماميت وجودي و يافتن اهميت زندگي و خودباوري مثبت آماده مي‌كند. بنابراين پژوهش حاضر با هدف تعيين تأثير خاطره پردازي ساختارمند گروهي بر كاهش اضطراب و افسردگي سالمندان شهرستان مراغه انجام شد. روش پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش‌ آزمونپس‌ آزمون و گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه سالمندان كانون بازنشستگي شهرستان مراغه كه داراي اختلال اضطراب و افسردگي بودند. شركت كنندگان شامل 46 مرد سالمند (6595 سال) بودند كه با روش نمونه گيري در دسترس و با توجه به معيارهاي ورود به مطالعه انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند (هر گروه 23 نفر). گروه آزمايش جلسات خاطره‌ پردازي ساختارمند را به مدت هشت جلسه 60 الي 90 دقيقه ‎اي و هر هفته يكبار دريافت نمودند، اما گروه كنترل هيچ گونه مداخله اي دريافت نكردند. شركت كنندگان در پژوهش به پرسشنامه اضطراب بك و آزمون افسردگي بك پاسخ دادند. داده هاي پژوهش بر اساس تحليل كوواريانس تك متغيره و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه خاطره پردازي ساختارمند به طور معنا داري منجر به كاهش اضطراب و افسردگي در گروه آزمايش مي شود. بنابراين پيشنهاد مي شود كه آموزش خاطره پردازي براي كاهش اضطراب و افسردگي در سالمندان استفاده شود.