سرمايه‌گذاري در گردشگري؛ راهكاري براي توسعه روستايي: مطالعه موردي روستاي آزادگان، شهرستان بن

مديريت و بهره‌ برداري پايدار از زيست بوم‌هاي طبيعي و نيمه‌ طبيعي مستلزم داشتن اطلاعات كافي از ارزش‌هاي اقتصادي خدمات زيست بوم‌هاست. هدف پژوهش حاضر برآورد ارزش گردشگري حاشيه رودخانه زاينده رود در محدوده روستاي آزادگان شهرستان بن و بررسي نقش گردشگري در توسعه اين روستا بود. براي برآورد ارزش اقتصادي، از روش ارزش‌گذاري مشروط (CVM) با بهره‌گيري از رهيافت ترجيحات اظهار شده و مدل لوجيت استفاده شد. گردآوري داده‌هاي مورد نياز با تكميل 554 پرسشنامه انتخاب دوگانه دوبعدي در روستاي آزادگان در سال 1396 صورت گرفت. نتايج تحقيق نشان داد كه متغيرهاي سن، تحصيلات و درآمد پاسخ‌گويان اثر مثبت و معني‏دار و متغيرهاي اندازه خانوار و مبلغ پيشنهادي اثر منفي و معني دار بر تمايل به پرداخت (WTP) دارند. همچنين، بر پايه نتايج تحقيق، ميزان تمايل به پرداخت هر فرد 8490 ريال در ماه و ارزش كل گردشگري حاشيه زاينده رود 6881.59 ميليون ريال برآورد شد. از اين‏رو، مي‌توان با توجه بدين موهبت ارزشمند، به اتخاذ سياست‌هاي لازم براي سرمايه‌گذاري در توسعه روستايي پرداخت.