نقش اعتبارات خرد در توسعه پايدار روستايي: مطالعه موردي روستاهاي تربت‌جام

محدوديت توان مالي روستاييان افزايش نياز به سرمايه يا اعتبارات در مناطق روستايي را موجب مي‏شود. اعتبارات خرد مي‌تواند نقدينگي لازم براي انجام فعاليت‌هاي توليدي روستاييان را فراهم سازد. بنابراين، هدف پژوهش حاضر ارزيابي اثرات اعتبارات خرد در توسعه پايدار روستايي بود. بدين منظور، از الگوريتم جورسازي بر اساس نمره تمايل استفاده شد. گردآوري داده‌هاي پژوهش براي 309 نمونه آماري از طريق تكميل پرسشنامه صورت گرفت. نتايج آزمون توازن متغيرهاي كمكي نشان داد كه ناهمگني متغيرهاي كمكي بعد از جورسازي از بين رفته و اريب ميانگين و ميانه به زير بيست درصد كاهش يافته است. همچنين، نتايج الگوريتم جورسازي نشان داد كه اثر اعتبارات خرد بر شاخص توسعه پايدار مثبت بوده و به ديگر سخن، به‌طور متوسط شاخص توسعه پايدار خانوار دريافت‌كننده در مقايسه با خانوار غيردريافت‌كننده چهار درصد افزايش يافته است. بر اساس يافته‌هاي پژوهش، مي‌توان گسترش نهادهاي متولي خدمات تعاوني و ترويج، حمايت از نهادهاي تأمين مالي خرد محلي، ايجاد و گسترش ساختارهاي مشاركتي و همچنين، افزايش قابليت اين نهادها در راستاي پاسخ به تقاضاي فزاينده را پيشنهاد داد.