بررسي و مقايسة شاخص‌هاي توانمندي روان‌شناختي زنان روستايي و شهري در بحران

Study and comparison of psychological empowerment indices of rural and urban women in crisis

توانمندي روان‌شناختي زنان فرايندي است كه در آن زنان به لحاظ شناختي و رفتاري براي سازماندهي زندگي فردي، خانوادگي و اجتماعي خود توانمند مي‌شوند. اين پژوهش با هدف مقايسة شاخص‌هاي توانمندي روان‌شناختي در زنان روستايي و شهري انجام گرفت. در اين پژوهش، زنان ساكن در شهر سرپل ذهاب و روستاهاي همجوار، كه پس از زلزلة كرمانشاه همچنان در شهر و روستاي خود ماندند و با وضعيت منطقة سكونت خود انطباق يافتند، جامعة آماري مطالعه را تشكيل مي‌دادند. براي انتخاب اعضاي نمونه از شيوة تصادفي خوشهاي استفاده شد. از بين مجموع زنان ساكن در شهر سرپل ذهاب پنج منطقه انتخاب شدند و با توجه به موارد ذكرشده، تعداد 219 زن و 154 زن از روستاهاي واقع در دشت ذهاب به‌عنوان نمونة پژوهش انتخاب شدند و پرسش‌نامة توانمندي روان‌شناختي را تكميل كردند. به منظور اندازهگيري شاخص‌هاي توانمند‌سازي روان‌شناختي در بحران از پرسش‌نامة محقق‌ساخته استفاده شد. ساخت و تنظيم اين پرسش‌نامه از طريق مضمونهاي احصايي از دادههاي كيفي به‌دست آمد. در پژوهش حاضر، ضريب اعتبار كل پرسش‌نامه در گروه نمونة مطالعه‌شده برابر با0/868 به‌دست آمد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها، از تحليل واريانس چند‌متغيري استفاده شد و به منظور بررسي جزئي‌تر نتايج آزمون تعقيبي توكي گزارش شد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد از ميان مؤلفه‌هاي درون‌شخصي، مدار شناختْ متغيري بود كه در زنان شهري نمره‌هاي كمتري از زنان روستايي را به خود اختصاص داد. همچنين، تفاوت معناداري در مؤلفه‌هاي بين‌شخصيِ توانمندي روان‌شناختي ميان زنان شهر و روستا به‌دست نيامد و به‌طور‌كلي نشان مي‌دهد متغير مستقل، كه همان مكان زندگي است، تأثير زيادي بر مدار شناخت دارد؛ اما بر مؤلفه‌هاي بين‌شخصي تأثير بسزايي ندارد.

The psychological empowerment of women is a process in which women are empowered cognitively and behaviorally to organize their personal, family and social life. This research was conducted to compare psychological empowerment indices in rural and urban women. Methods: The study population consisted of women residing in Saral-e-Zahab and neighboring villages who remained in their city and village after the earthquake in Kermanshah and adapted to the conditions of their area of residence. A cluster random method was used to select sample members. Of the total number of women living in Saral-e-Zahab city, five regions were selected. According to the above, 154 women and 154 women from villages located in Zahab plain were selected as the sample and completed the psychological empowerment questionnaire. Researcher-made questionnaire was used to measure psychological empowerment indices in crisis. This questionnaire was developed through qualitative data through thematic content. In this study, the total validity of the questionnaire in the sample group was 0.886. To analyze the data, multivariate analysis of variance was used and for the purpose of a more detailed examination, the results of Tukey's post hoc test were reported. Results: The findings of this study showed that among in-person components, there was a variable cognitive circuit that received less scores from rural women in urban women. Also, there is no significant difference in the interpersonal components of psychological empowerment between urban and rural women. In general, the independent variable, which is the same place of life, has a great influence on the cognitive circuit, but does not affect the interpersonal components.