تحليل و پيش‌بيني سناريويي اثرات تغييرات آب‌وهوا در آلودگي هواي كلان‌شهر تهران

براي ارزيابي تغييرات آينده آب‌وهواي كلان‌شهر تهران و روابط آن با كيفيت هواي تهران از روش پيش‌بيني سناريويي استفاده شد. در اين روش ابتدا با استفاده از مدل SDSM و داده‌هاي روزانه (دما و بارش) ايستگاه‌هاي سينوپتيك مستقر در كلان‌شهر تهران كه از دوره آماري بيشتري برخوردار بودند به پيش‌بيني سناريويي ايستگاه‌ها تا سال 2047 پرداخته شد. سپس با استفاده از ميانگين روزانه داده‌هاي هواشناسي (مشاهده شده و پيش‌بيني شده) ايستگاه‌هاي مورد مطالعه و ميانگين روزانه داده‌هاي آلاينده شهر تهران به بررسي همبستگي و روابط رگرسيوني داده‌هاي ميانگين مشاهده شده هواشناسي و آلودگي هوا پرداخته و با توجه به روابط رگرسيوني و دسترسي به داده‌هاي سناريويي هواشناسي به پيش‌بيني سناريويي و وضعيت آلودگي هوا در سال‌هاي آينده پرداخته شد. بررسي سناريويي شاخص‌هاي آلودگي هواي كلان‌شهر تهران در ارتباط با شرايط آب‌وهوا نشان داده كه در ميان شاخص‌هاي آلودگي هوا، شاخص‌هاي CO2،O3 و PM10 با عناصر دمايي در ارتباط بوده و اين شاخص‌ها به‌ويژه دي اكسيد كربن در ارتباط با شرايط دمايي روند افزايشي يا ثابتي را تا سي سال آينده (2047) تجربه خواهند كرد.