چالش‌هاي عمده انقلاب اسلامي

The Main Challenges of the Islamic Revolution

با تاثير پذيري از نگرش منظومه ­اي و ديالكتيك و هم وقوعي اتصال در عين تمايز اجزا و با محوريت هسته ­اي انديشه امام راحل، به تبيين نظري انقلاب اسلامي پرداخته شده و بر اين اساس به دو چالش عمده فقدان نگرش منظومه ­اي در اداره كشور و عدم مديريت فقهي از يك سو و فقدان انبساط متناظر در نظم منطقي ـ رسمي، از سوي ديگر اشاره شده است. ادعاي محوري اين مقاله آن است كه ساخت رسمي سياسي در سطح كلان مرتبط، تناسب چنداني با اصول مبنايي و مديريتي قانون اساسي ندارد. اين عدم تناسب به طور خاص در ساختار مجلس خبرگان و برخي تفاسير غير قاعده مند و بعضاً احساسي و شخصي از ولايت فقيه احصا شده است.

In this article, we address Islamic Revolution under influence of the dialectical and omnidirectional attitudes and the coexistence of interconnected though different elements and by the centrality of Imam Khomeini’s thought and give its theoretical explanation. Thus, two major challenges identified: the lack of systematic attitudes in government and the lack of jurisprudence management on the one hand and the lack of corresponding expansion in the formal logical order, on the other hand. The central claim of this paper is that formal political formulation at the macro-level does not fit much with the constitutional and administrative principles of the constitution. This disproportion has been attributed specifically to the structure of the Assembly of Experts and to some irregular and sometimes emotional and personal interpretations of the Guardianship of the Islamic Jurist.