قاعده وجوب حفظ نظام و حرمت اخلال در آن در نسبت با نهضت امام خميني

The Rule of Obligation to Uphold the System and Sanctity of Not Disrupting It Its Relative with Imam Khomeini's Movement

مسير نهضت اسلامي ايران به رهبري امام‌خميني، گاه آنچنان پيچيده مي­‌گردد كه درك تطابق حركت راهبري آن – به ويژه در مرحله انگيزه‌­ها - با متقضيات شريعت اسلامي براي همگان ميسور نمي‌­باشد و موجب طرح پرسش‌­هايي در اين خصوص مي­‌گردد. يكي از پرسش­‌هاي مهم كه اين پژوهش با روش توصيفي - تحليلي در صدد پاسخ بدان مي­‌باشد، اين است كه چگونه اين قيام توفنده به رهبري امام خمينيv – كه ملازم اختلال در نظم موجود در حاكميت شاهي بود - با مقتضيات «قاعده وجوب حفظ نظام و حرمت اخلال در آن» سازگار است. در پاسخ مي­‌توان چنين گفت: رهبري در ابتداي نهضت با تعهّد به مقتضاي قاعده مذكور و با پذيرش تقدّم و حاكميّت مفاد آن بر ساير تكاليف شرعي، به گونه­‌اي راهبري مي­‌نمودند كه ملازم اختلال در نظام معاش و معيشت مردم نگردد، ليكن فساد مطلق و گسترده حكومت شاهي آنچنان بود كه مسلّم مي­‌نمود كه شارع مقدّس به هيچ وجه راضي به هماهنگي با آن نيست، و موضوع اين قاعده منتفي مي­‌گردد، بلكه اينگونه فساد به معناي اضمحلال و خلل در اركان نظام و وجود بحران در نظام معيشت مردم بود كه به نوبه خود به حكم همين قاعده ايجاد حركت اصلاحي براي حفظ نظام جامعه از فروپاشي را اقتضا مي­‌نمود.

The path of the Islamic Movement of Iran, led by Imam Khomeini sometimes had become so complicated that understanding its leadership move - especially at the motivational stage - is not for everyone in complete line with the requirements of Islamic Shari'ah and raises questions in this regard in his mine. One of the important questions that this research seeks to answer in a descriptive-analytical way is how this boom uprising was led by Imam Khomeini - who needed to disrupt the existing order in royal authority - with the requirements of "rule of the necessity of preserving the system and not its disruption” is consistent. In response, it can be said that, at the beginning of the movement, the leadership was committed to adherence to the aforementioned rule and by accepting the primacy and rule of its provisions over other religious duties, in a way that would not entail disruption to people's livelihoods, but the widespread corruption of the royal government was such that it was made clear that the saint was not at all satisfied with it, and that the rule would be eliminated. It was people's livelihoods that, in turn, called for a correction to keep the social order from collapsing.