پيش بيني ماندگاري و خروج از مداخلات درماني اعتياد بر اساس تكانشگري و هيجان‬ خواهي

Predicting the survival and dropout of addiction treatment interventions based on sensation seeking and impulsivity

هدف: پژوهش حاضر با هدف پيش ­بيني ماندگاري و خروج از مداخلات درماني اعتياد بر اساس تكانشگري و هيجان ­خواهي انجام شد. روش: طرح پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري معتادان شهرستان اردبيل بودند كه در سال 1396 به يكي از مراكز ترك اعتياد مراجعه كرده بودند. تعداد 349 نفر از آنان بر اساس جدول كرجسي و مورگان با روش نمونه ­گيري خوشه ­اي تصادفي چند مرحله­ اي انتخاب شدند. از پرسش­ نامه­ هاي هيجان­ خواهي آرنت و تكانشگري بارات استفاده شد. يافته ­ها: نتايج تحليل تابع تشخيص نشان داد تكانشگري (تكانشگري حركتي، تكانشگري شناختي و بي ­برنامگي) و هيجان ­خواهي (تازگي و شدت) توان پيشبيني ماندگاري و خروج معتادان از مداخلات درمان اعتياد را دارند. نتيجه­ گيري: بر اساس نتايج اين مطالعه مي­ توان گفت: ويژگيهاي شخصيتي مانند تكانشگري و هيجان ­خواهي با ماندگاري در درمان همبستگي منفي دارد. هر چه مقدار اين ويژگي­ ها در فرد معتاد كمتر باشد ماندگاري درمان بيشتر است. بنابراين در درمانگاه­ ها و كمپ ­ها لازم است تمركز روان ­درماني و مشاور بر كاهش تكانشگري و هيجان­ خواهي باشد.

The present study was conducted with the aim of predicting the survival and dropout of addiction treatment based on sensation seeking and impulsivity. The present study was descriptive-correlational. The statistical population of this study was all addicts in Ardabil city that came to one of the centers for addiction treatment and 349 of them were selected based on Krejcy and Morgan tables and multi-stage cluster sampling. Data was collected using the Barratt Impulsiveness Scale and Arnett inventory of sensation seeking. The discriminate function analysis results showed that sensation seeking (novel and intense) and impulsivity (attentional, motor, and non-planning impulsiveness) was the ability to predict the survival and dropout of addicts from addiction treatment interventions. Therefore, it is concluded that sensation seeking and impulsivity have a negative correlation with survival, and the amount of these attributes in the addicted person is low, and leads to long-term survival. On the other hand, the amount of impulsivity and sensation seeking in people who are out of treatment is significantly higher. Therefore, in clinics and camps, it is necessary to focus on mental and counseling on reducing impulsivity and sensation seeking.