وصف طبيعت در قرآن و اشعار منوچهري دامغاني

Explanation of Nature in Quran and Manuchehri Damghani’s Poetries

هدف كلي از پژوهش حاضر، بيان اهميت طبيعت و تأثير مثبت آن بر زندگي موجودات زنده در قرآن و اشعار شاعر طبيعت منوچهري دامغاني مي‌باشد. نشانه‌هاي موجود در طبيعت ما را به سوي معمار هستي راهنمايي مي‌كند و قرآن از آن به توحيدشناسي ياد مي‌كند. از طرفي عمر شعر در خصوص طبيعت به درازاي عمر خلقت جهان است. بارها و بارها پيش آمده كه ما از كنار مظاهر هستي و طبيعي مي‌گذريم و هيچ احساسي نسبت به آن نداريم ولي شاعر، نقاش و يا نويسنده وقتي چنين منظره‌اي را مي‌بيند تصويري متفاوت از برداشت ما در ذهن او حك مي‌شود. منوچهري يكي از بزرگ‌ترين و نام‌آورترين شاعران طبيعت‌گرا در ادبيات فارسي هست. طيبعت از زمان‌هاي دور سرلوحه كار شاعران با هر زبان و گويشي بوده و داراي جايگاهي رفيع در سروده‌ها داشته، به نحوي كه كم‌تر شاعر و ديواني را مي‌توان يافت كه بخشي از اشعار آن درباره طبيعت نباشد. آدمي‌زاده در طول عمر خود با نگاهي متفاوت به طبيعت مي‌نگرد و تصويري از آن را در تابلوي ذهن نقّاشي مي‌كند. از نكات مشترك تمام اديان الهي، بها دادن به طبيعت بوده و اديان توحيدي نيز با استفاده از اركان طبيعت آموزه‌هاي خود را منتقل نموده‌اند. پژوهش از نوع نظري و روش آن توصيفي مقايسه‌اي است كه براي جمع آوري اطلاعات لازم از روش كتابخانه‌اي استفاده شده است.

The general goal of the present research is to express the importance and positive effect of nature on live creatures in Holy Quran and Manuchehri Damghani’s poetries on nature. Existing signs in nature lead us toward universe’s Architecture and Quran mentions it as Theology. It has occurred repeatedly and frequently that we pass the natural objects without any specific emotion or sensation, but in a poet, a painter or author’s mind a different image and figure would be carved varied from ours. Manuchehri is one of the greatest and most famous naturalist poets in Persian literature. Nature has always been role model for poets with all languages and dialects and was of utmost status amongst poetries in a way that a poet or poetry without mentioning nature could be rarely found. One of the common points amongst all Divine religions is paying attention to nature and theological religions have transferred their learnings through applying natural elements as well. The research is theoretical and the method is comparative; the data has been compiled by librarian method.