واكاوي افراط‌گري ديني و نقش تعليم و تربيت اسلامي در مهار آن

A Survey on Religious Extremism and the Role of Islamic Education in its Controlling

هدف اصلي اين پژوهش واكاوي افراط‌گري ديني و نقش تعليم و تربيت اسلامي در مهار آن مي­ باشد. از نظر فلسفه و پارادايم حاكم بر پژوهش جزء پژوهش ­هاي كيفي و در پارادايم سازنده ­گرايي- تفسيري قرار داد. روش پژوهش حاضر از نوع تحليل محتواي كيفي(كتابخانه ­اي) است. جامعه آماري پژوهش شامل پژوهش‌ها و اسناد موجود مرتبط در سايت‌هاي علمي مي‌باشد. نمونه آماري تا رسيدن به اشباع نظري و استخراج مقوله‌هاي افراط‌گرايي ديني ادامه يافته است. ابزار پژوهش شامل تمامي اسناد و مداركي است كه در رابطه با افراط‌گرايي ديني و شيوه استفاده از آموزش‌هاي ديني در شكل‌گيري افراط‌گرايي وجود دارد(از طريق فيش برداري)، مي‌باشد. روش تجزيه و تحليل در پژوهش حاضر تحليل مضمون است. در اين روش از طريق تحليل متون مورد نظر به صورت استقرائي، مؤلفه‌هاي تربيت مطلوب به ‌منظور مهار افراط‌گرايي ديني تدوين گرديد.

The main goal of the present research is to study religious extremism and the role of Islamic education in controlling it. This type of research classifies in qualitative and in the sub – field of interpretative – structuralism paradigm from philosophy and paradigm viewpoint. The method of the research is qualitative content analysis (librarian). The statistical population includes existing related researches and documents in scientific websites. Statistical sample is continued to achieve theoretical saturation and finding religious extremism issues. Tools of research are all documents and deeds which are related to religious extremism and guidance of applying religious learnings in forming extremism (by taking notes). Thematic analysis is the analytical method of this research. The desirable education elements are compiled by analyzing related contexts by inductive reasoning.