سياست‌هاي حمايت از شركت‌هاي فناور نوپا

شركت‌هاي فناور نوپا به عنوان محور كليدي اقتصاد دانش‌بنيان براي توسعه فناوري و نوآوري در اقتصاد كشورها ايفاي نقش مي‌كنند. چابكي و توجه به فناوري‌ها و راهكارهاي نوين دانش‌بنيان، آن­ها را نسبت به شركت‌هاي سنتي متمايز مي‌سازد. اين شركت‌ها با توجه به نوع حوزه فعاليت و اندازه‌شان داراي ويژگي‌هايي مرتبط به خود هستند كه سياست‌هاي حمايتي آنها را متفاوت از ساير شركت‌ها مي‌نمايد. به طور كلي سياست‌هاي حمايتي از شركت‌هاي فناور نوپا در چهار دسته حمايت‌هاي تأمين مالي، معافيت‌هاي قانوني، حمايت‌هاي توسعه بازار و حمايت‌هاي توانمندسازي مديريتي و سازماني تقسيم‌بندي مي‌شوند و سياست‌گذاران بر اساس ويژگي‌هاي شركت‌هاي فناور نوپا اقدام به طراحي ابزارهاي سياستي در تركيبي از چهار دسته فوق مي‌نمايند. به هر ميزان كه نظام حمايتي، جامع‌تر و دقيق‌تر به نيازهاي شركت‌هاي فناور نوپا پاسخ دهد امكان تحقق نتايج موفقيت‌آميز افزايش مي‌يابد. در اين مقاله به اهميت و ويژگي‌هاي رشد شركت‌هاي فناور نوپا به همراه سياست‌هاي حمايتي به منظور تحقق اين رشد و توسعه پرداخته شده و در ادامه نيز برخي سياست‌هاي حمايتي مورد استفاده در كشور بيان شده است.