هم‌جواري جغرافيايي: ابزاري براي حمايت از نوآوري

در هردو اقتصاد نئوكلاسيك و تكاملي بر اهميت مجاورت مكاني در تسهيل فرآيند نوآوري تأكيد شده است. اقتصاد نئوكلاسيك با تمركز بر صرفه‌هاي تجمع مانند كاهش هزينه‌ها و صرفه مقياس و اقتصاد تكاملي با تأكيد بر مزاياي هم‌جواري بنگاه‌ها مانند سرريز دانش، لزوم طراحي سياست‌ها و ابزارهاي مبتني بر هم‌جواري را مطرح مي‌كنند. در ساختارهاي مبتني بر مجاورت جغرافيايي، تيم‌ها، هسته‌هاي فناور، شركت‌هاي نوپا و شركت‌هاي صنعتي در جوار هم مستقر مي‌شوند. تيم‌ها و شركت‌هاي مستقر در اين ساختارها، ضمن برخورداري از زيرساخت مشترك با هزينه كمتر، از هم‌افزايي ناشي از سرريز دانش و فناوري بهره‌مند مي‌شوند. در اين مقاله، ابتدا اهميت هم‌جواري جغرافيايي در نوآوري از ديد نظريه‌هاي مختلف بيان و سپس ساختارهاي متنوع مبتني بر مجاورت جغرافيايي از جمله شتاب‌دهنده، مركز رشد، پارك علم و فناوري، شهرك علميتحقيقاتي، شهرك فناوري و نيز شهرك صنعتي، متناسب با مراحل دوره عمر شركت‌ها، بررسي و مقايسه شده است. در پايان، نمونه‌اي از تجميع همه اين ساختارها در يك منطقه جغرافيايي يعني استان اصفهان ارائه شده است.