واكاوي عوامل زمينه‌اي شكست سياست‌هاي علم، فناوري و نوآوري

مقاله حاضر بر اساس اين فرض نگارش شده كه برخي عوامل شكست سياست‌هاي نوآوري فراتر از حوزه نوآوري هستند و به نظام‌هاي سياسي محيط اين حوزه مربوطند. پس براي درك علل اين شكست‌ها بايد ساختار نظام‌هاي سياسي حاكم را شناخت و بر اساس آن سياست را ارزيابي كرد. براي اين منظور، مقاله با پيوند زدن يك مدل ارزيابي پايه‌اي به الگوهاي نظري ساختارهاي نظام سياسي، مدل ارزيابي پيشرفته‌تري مي‌سازد كه مي‌تواند بر اساس نوع ساختار نظام سياسي، يك سياست را با توجه به ابعاد تناسب، فرآيند و ارزيابي نمايد. ليكن اين مدل، يك مدل عمومي و فاقد پشتوانه نظري است كه براي ارزيابي سياست‌هاي نوآوري به كار مي‌رود. به همين جهت، مقاله در مرحله بعدي مي‌كوشد مدل پيشرفته‌تري بسازد كه بتواند در آن، رابطه مفهومي بين ساختار نظام سياسي و كاركردهاي نظام نوآوري به ويژه كاركرد هدايت تحقيق برقرار سازد و عوامل زمينه‌اي مشاركت‌پذيري سياسي نظام (جامعه مدني، بازار و دولت) را شناسايي و آنها را در پويايي تعامل ساختار و كاركردهاي نظام نوآوري در قالب موتورهاي رشد و يا انحطاط نوآوري منعكس نمايد. اين مدل همچنين بايد نشان دهد كه ضعف و يا غيبت اجزاء ساختاري كاركرد هدايت تحقيق مستقيماً به ساختار نظام‌هاي سياسي محيط بر نظام‌هاي نوآوري مرتبط هستند. مقاله در پايان مدل تلفيقيكاركردي مذكور را در مطالعه موردي ارزيابي سياست‌هاي توسعه سوخت‌هاي زيستي به كار مي‌بندد.