منشأ سيال كانه ساز و عوامل مؤثر در ته نشست طلا در كانسار داشكسن (شمال خاور قروه): شواهد ساختاري، ريزدماسنجي و ايزوتوپ هاي پايدار O-H

خطواره ماگمايي قروه-تكاب، در ميان پهنه هاي اروميه-دختر و سنندج-سيرجان، مهم ترين معادن طلا مانند داشكسن و زرشوران را در بردارد. كانسار داشكسن در استان كردستان قرار گرفته است و يكي از بزرگ‌ترين كانسارهاي طلا در سطح خاورميانه است. داسيت پورفيري و برش عمدتا ميزبان طلا هستند. برخلاف مطالعات تفصيلي گذشته، هنوز در ارتباط با ژنز داشكسن اختلاف نظر وجود دارد. در اينجا منشا و تكامل سيالات كانسارساز را به كمك بررسي هاي ميانبار سيال و ايزوتوپ هاي پايدار نشان مي دهيم. در داشكسن، برش و كانه زايي توسط گسل هاي پرشيب با روند شمال شمال خاور-جنوب جنوب باختر تحميل شده است. و منطقه معدني داشكسن در يك پهنه برشي حاصل از عملكرد دو گسل راستگرد قرار گرفته است. نواحي دگرساني در سطح، فيليك، سيليسي، تورماليني، آرژيليك و كمتر پروپليتيك هستند. كاني هاي سولفيدي عبارتند از پيريت، ماركازيت، آرسنوپيريت، استيبنيت، كالكوپيريت و كمتر بورنيت، اسفالريت، گالن همراه با كوارتز، تورمالين، سريسيت، كلسيت و كلسدوني. نتايج اندازه گيري ميكروترمومتري يك بازه اي از درجات همگن شدگي بين 183 تا 260 درجه سانتي گراد با شوري 15.97 تا 17.06 درصد را نشان مي دهد. تركيب ايزوتوپ اكسيژن كوارتز و تورمالين به ترتيب در محدوده 6.6 تا 9.9 و 8.5 تا 12.3 پرميل و مقدار دوتريم فلويد كوارتز و تورمالين بترتيب بين 51- تا 81- و 93- تا 111- پرميل مي باشد. در ادغام با مطالعات گذشته، همه اين اطلاعات يك مهاجرت از يك سامانه طلاي پورفيري (مرحله 1) با منشا ماگمايي را به گرمابي كم-سولفيد (مرحله 3) پيشنهاد مي كنند. مرحله 2 در طول ريزش و فوران دهانه آتشفشان رخ داده است.