تأملي بر رفتارهاي كاري غيركارآمد در پرتو واكنش‌هاي‌عاطفي، رفتاري و روان‌رنجوري باتوجه‌به نقش تحليل‌رفتگي شغلي

هدف اين پژوهش، بررسي تأثير واكنش عاطفي، واكنش رفتاري و روان رنجوري بر رفتارهاي كاري غيرمولد باتأكيدبر نقش ميانجي تحليل رفتگي شغلي است. پژوهش حاضر ازنظر هدف، كاربردي به‌شما مي‌رود. ازنظر چگونگي گردآوري داده ها، توصيفي و از نوع بررسي تأثير است و به‌طور مشخص مبتني‌بر مدل معادلات ساختاري (SEM) اجرا مي شود. در اين پژوهش، ابتدا مدل نظري و فرضيه ها بين متغيرها توسعه داده شد. سپس با كمك مدل معادلات ساختاري، فرضيه هاي پژوهش بررسي شدند. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل تمام پرستاران يكي از بيمارستان هاي دولتي شهر تهران (553 نفر) است. حجم نمونه براساس جدول مورگان و با بهره مندي از روش نمونه گيري تصادفي ساده 225 نفر به‌دست آمد. داده ها ازطريق پرسشنامه جمع آوري شد. نتايج اين پژوهش نشان داد، بين روان رنجوري و واكنش عاطفي با رفتارهاي كاري غيرمولد، رابطه مثبت و معني‌دار و بين واكنش رفتاري و رفتارهاي كاري غيرمولد، رابطه منفي و معني‌دار وجود دارد. همچنين رابطه مثبت و معني‌دار بين تحليل رفتگي شغلي و رفتارهاي كاري غيرمولد، مشاهده شد. تأثير ميانجي گري تحليل رفتگي شغلي در تأثير روان رنجوري و واكنش عاطفي بر رفتارهاي كاري غيرمولد شغلي پرستاران نيز تأييد شد.