بازشناسي نقش پيمون در طراحي خانه هاي سنتي از منظر سرمايش ايستا ( نمونه موردي: خانه هاي قجري شهر شيراز)

تبعات پيشرفت انرژي و سهولت استفاده از وسايل سرمايش و گرمايش مكانيكي، منجر به افزايش مصرف انرژي و كمرنگ شدن نقش كالبد و عناصر معماري در تامين شرايط آسايش شده است. اين امر خصوصا در طراحي ساختمان هاي مسكوني كوچك و متوسط بيشتر به چشم مي خورد. در اين ساختمان ها حتي انرژي مصرفي به درستي مهندسي نمي‌شود. اين درحاليست كه كنكاش در مطالعات معماري سنتي و بومي ايران خصوصا در اقليم گرم و خشك، گوياي توانايي ساختمانهاي سنتي در تامين شرايط آسايش بدون استفاده از تجهيزات مكانيكي مي باشد. اين نوشتار فرضيه‌ي «وجود رابطه معنادار ميان ساختار هندسي و سرمايش ايستا در خانه هاي سنتي شهر شيراز »را با روش توصيفي –تحليلي و با هدف يافتن ارتباط در ساختار هندسي طراحي معماري در جهت رسيدن به شرايط بهينه آسايش با كمترين مصرف انرژي و در سريعترين زمان طراحي، بررسي مي‌كند. در اين راستا از منابع اسنادي، مطالعات و برداشت هاي ميداني و مشاهده بهره‌گرفته شده است. رايانه، نرم‌افزار ديزاين بيلدر و اتوكد، دوربين عكاسي و وسايل اندازه گيري از جمله ابزار تحقيق بوده‌اند. نمونه ها شامل پنج ساختمان مسكوني و سنتي مربوط به دوره قاجار در شهر شيراز هستند كه بر اساس الگوي هندسي آنها، مدل هاي مبنا استخراج، در نرم افزار ديزاين بيلدر شبيه سازي و آناليز انرژي انجام گرفته است. در ادامه با تطبيق آناليزها با استاندارد رده بندي انرژي در ايران، امكان ارزيابي و يافتن سطح خانه هاي مذكور از منظر انرژي به وجود آمد. در نهايت از آناليزهاي نرم افزار دريافت شد كه الگوهاي هندسي و ساختاري بكار رفته در خانه هاي انتخاب شده با تامين شرايط آسايش منطبق است. همه الگوهاي مبناي استخراج شده بدون هيچ تغييري در اجزا، موفق به دريافت برچسب رده انرژي C شد. در مرحله بعد با بهينه كردن ساختار بنا امكان ارتقاء به سطح B و A به وجود آمد، كه مي توان گفت، طراحي معماري نوين بر گرفته از نظريه پيمون قادر است با سرعت و سهولت بالا امكان افزايش كيفيت مصرف انرژي در ساختمان را به وجود آورد.