انتقال ژن GUS به گياه زينتي Begonia soli-mutata

هدف: بگونيا يكي از رايج‌ترين گياهان زينتي در جهان است و امروزه توجه ويژه اي به استفاده از بيوتكنولوژي و مهندسي ژنتيك در توليد اقام جديد با فرم هاي متنوع در اين جنس شده است. اين آزمايش با هدف بهينه سازي باززايي و انتقال ژن در اين گياه انجام شد تا زمينه ي لازم براي انتقال ژنهاي ارزشمند را فراهم كند. مواد و روش ها: ابتدا شاخه زايي ريزنمونه هاي لايه سلولي نازك دمبرگ گونه B. soli-mutata در محيط كشت MS حاوي سيتوكينين هاي Kin يا TDZ (0.2، 1 و 2 ميلي گرم در ليتر) در تركيب با NAA (0 و 0.2 ميلي گرم در ليتر) مورد ارزيابي قرار گرفت. براي همكشتي و توليد گياهان تراريخته، ريزنمونه دمبرگ بگونيا با باكتري A. tumefacians نژاد LBA4404 حاوي ژنGUS و ژن گزينشگر NPTII در محيط كشت MS حاوي يك ‌ميلي‌گرم در ليتر Kin‌ و 0.2 ميلي گرم در ليتر NAA كشت شد. براي تاييد تراريختي گياهچه هاي بدست آمده، از واكنش زنجيره‌اي پليمراز با آغازگر‌هاي ژنهاي GUS و VIR و آزمون ارزيابي Gus استفاده شد. نتايج: نتايج حاصل از اين بررسي نشان داد به لحاظ باززايي شاخه سيتوكينين Kin نسبت به TDZ برتري دارد و اضافه كردن NAA به محيط كشت در هر دو تيمار سيتوكينين باعث بهبود تمام صفات شد. لذا براي همكشتي از محيط كشت حاوي يك ‌ميلي‌گرم در ليتر Kin‌ و 0.2 ميلي گرم در ليتر NAA استفاده شد. طي فرايند توليد گياهان تراريخته، بعد از 4 ماه همكشتي 2000 ريزنمونه با باكتري در محيط كشت انتخابي حاوي 50 ‌ميلي‌گرم در ليتر كانامايسين، در مرحله سازگاري 17 گياهچه بدست آمد كه تراريختي 7 گياهچه با استفاده از واكنش زنجيره‌اي پليمراز و آزمون ارزيابي Gus تاييد شد. نتيجه گيري: نتايج اين بررسي نشان داد درصد تراريزش در اين گياه پايين است و بهينه كردن شرايط براي افزايش كارايي انتقال ژن در آن از اهميت زيادي برخوردار است.