تأثير بريس مچ پا بر زمان رسيدن به پايداري و اوج نيروي عكس‌العمل عمودي زمين در زنان ورزشكار سالم با و بدون خستگي

زمينه و هدف: هدف از انجام مطالعه حاضر تأثير بريس پيشگيرانه مچ پا بر زمان رسيدن به پايداري و اوج نيروي عكس العمل عمودي زمين در ورزشكاران زن سالم با و بدون خستگي بود. روش بررسي: نوزده زن ورزشكار فعال دانشگاهي به‌طور داوطلبانه در مطالعه نيمه تجربي حاضر شركت كردند. نيروي عكس العمل عمودي زمين و زمان رسيدن به پايداري توسط دستگاه اندازه‌گيري فشار كف پايي حين انجام فعاليت فرود در وضعيت با و بدون بريس قبل و بعد از خستگي ارزيابي شد. يافته ها: اطلاعات به‌دست آمده نشان داد استفاده از بريس بر زمان رسيدن به پايداري با و بدون خستگي تأثيري ندارد (P 0/05). با توجه به نتايج به‌دست آمده بريس موجب كاهش در ميزان اوج نيروي اول (0.01=p) و (0.04=p) و اوج نيروي دوم عكس العمل عمودي زمين (0.004=p) و (0.032=p) به ترتيب قبل و بعد از خستگي نسبت به وضعيت كنترل در قسمت جلوي پا شد. همچنين استفاده از بريس افزايش ميزان اوج نيروي اول (0.009=p) و (0.02p=)، افزايش اوج نيروي دوم (0.025=p) و (0.002=p)، كاهش زمان رسيدن به اولين اوج نيروي عمودي (0.007=p) و (0.018=p) و كاهش زمان رسيدن به دومين اوج نيروي عمودي (0.026=p) و (0.01=p) را به ترتيب قبل و بعد از خستگي نسبت به وضعيت كنترل در قسمت عقب پا به همراه داشت. نتيجه گيري: با توجه به يافته ها نتيجه گيري مي شود كه بريس بر زمان رسيدن به پايداري تأثير ندارد و موجب افزايش اوج نيروي عمودي عكس العمل زمين و كاهش زمان رسيدن به آن در قسمت عقب‌پا مي شود. بنابراين، استفاده از بريس هاي مچ پا با هدف اثرگذاري بر اين فاكتورها و كاهش ريسك آسيب‌هاي مرتبط با آنها پيشنهاد نمي گردد.