بررسي و مقايسه زواياي لوردوز،كايفوز و سر به جلو تنيس بازان روي ميز با نرم جامعه غير ورزشكار ايراني

زمينه و هدف: تمرينات ورزشي به‌عنوان شكل خاصي از فعاليت هاي بدني جهت د ار، ممكن است بر فرايند شكل‌گيري وضعيت بدني، اثرات مهمي داشته باشند. هدف از مطالعه حاضر مقايسه زواياي سر به جلو، كايفوز و لوردوز بين بازيكنان تنيس روي ميز و نرم جامعه غيرورزشكار ايراني بود. روش بررسي: در اين مطالعه 30 ورزشكار تنيس روي ميز سطح استاني باشگاهي شهر تهران (ميانگين سني 2.74± 19.86 سال و قد 3.33±170.8 سانتيمتر و وزن 3.30± 68.2 كيلوگرم) به‌صورت هدفمند انتخاب ﺷﺪﻧﺪ. با استفاده از خط‌كش منعطف شاخص هاي كايفوز و لوردوز آزمودني ها و با استفاده از دوربين عكاسي و روش فوتوگرامتري زاويه سر به جلو ورزشكاران تنيس روي ميز اندازه‌گيري شد. داده ها از طريق آزمون تي تك نمونه‌اي در سطح معناداري (P 0/05) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: نتايج تحقيق نشان داد كه در ورزشكاران تنيس روي ميز به‌طور معني‌داري ميزان زاويه كايفوز (4.44±43.92) و ميزان زاويه سر به جلو (5.6±48.2) بيشتر و ميزان لوردوز (6.73±27.6) كمتر از نرم جامعه افراد غير ورزشكار مي‌باشد (P 0/05). نتيجه‌گيري: از يافته هاي اين تحقيق مي توان نتيجه گرفت كه ورزش تنيس روي ميز به دليل اينكه ورزشكاران در حين اجراي تمرينات، وضعيت خاص بدني به خود مي گيرند، موجب افزايش ميزان زاويه ي سر به جلو و كايفوز ورزشكاران نسبت به غيرورزشكاران و كاهش ميزان لوردوز كمري مي‌شود. لذا پيشنهاد مي‌شود كه تمرينات كششي و تقويتي عضلات براي پيشگيري و اصلاح اين ناهنجاري ها انجام شود.