ارائه تعريفي جامع از معماري در بررسي مجموعه هاي صنعتي با نگرش سيستمي

نوشتار حاضر حاكي از آن بوده كه دانش ما از معماري مجموعه هاي صنعتي (نسبت به ديگر كاربري ها)، محدود است. جدا از كم بودن پژوهشهاي معماري در خصوص مجموعه هاي صنعتي، يكي ديگر از چالش هاي كليدي اين عرصه، جزءگرايي يا تقليل يافتن چيستي معماري آنها در تحقيق هاي پيشين است. لذا مقاله پيش رو با هدف ارائه تعريفي كل گرا و تماميت خواه از معماري چنين مراكزي تدوين شده و كوشيده است تا براساس نگرش سيستمي وبراساس مقولات ششگانه كاپون (معنا، كاركرد، شكل، انگيزه، ساخت و بافت)، پاسخي مناسب در اين باره بيابد. اين مقاله درصدد بوده تا ازطريقِ تأمل بر واژه هاي فارسي و انگليسي مرتبط با مجموعه هاي صنعتي به تعريف كل گراي خود نزديك شود. گردآوري اطلاعات اين تحقيق به شيوه كتابخانه اي و تحليل آنها با كمك گرفتن از راهبرد استدلال منطقي محقق شده است. نتايج مؤيد آن است كه مقولات ششگانه، تعاملات ميان آنها و محدوده پيراموني آنها، به مثابه سه مشخصه ساختاري عموم سيستم ها، مي توانند مرز مشخصي ميان معماري مجموعه هاي صنعتي با معماري ديگر مجموعه ها ايجاد نمايند. به عبارت ديگر، هر تلاش براي معرفي معماري صنعتي بدون درنظرگرفتن اين سه مشخصه از كليت و جامعيت تعريف فاصله مي گيرد.