تأثير وجود و گسترش آرامستان بر محله‌هاي همجوار آن؛ (مورد پژوهي: آرامستان امامزاده سلطان ابراهيم، شهر قوچان)

آرامستان ها به‌عنوان منزلگاه نهايي انسان‌ها مي‌باشند. روند روزافزون جمعيت موجب افزايش شمار فوت شدگان مي‌شود. جهت حل اين معضل روش‌هايي نظير چندطبقه كردن قبرها، افزايش تعداد و گسترش فيزيكي آرامستان‌ها موردتوجه مي‌باشد.آرامستان امامزاده سلطان ابراهيم قوچان يكي از مواردي است كه در سال هاي اخير، گسترش پيدا كرده است. در نتيجه آرامستان تاثيراتي بر محله‌هاي همجوار خود گذاشته كه نيازمند بررسي است. لذا اين آرامستان مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف اين مقاله بررسي تأثيرات آرامستان ها بر بافت همجوار آن‌ها مي‌باشد. پژوهش به لحاظ نوع، كاربردي و روش مورد استفاده كيفي است. براي تدوين شاخص‌ها از تكنيك دلفي در دو راند استفاده شده است. ابتدا با استفاده از روش دلفي (10 نفر متخصص) به بررسي شاخص‌هاي مهم، پرداخته سپس 21 عدد مصاحبه عميق به صورت تصادفي با ساكنين و كاسب‌هاي محله (شامل 52 درصد مرد و 48 درصد زن و 43 درصد بين 20-39، 38 درصد بين 40-59 و 19 درصد بالاي 60 سال) انجام گرفت. نتايج به دست آمده از بررسي در اين پژوهش نشان مي‌دهد كه وجود يا گسترش آرامستان بر ابعاد مختلف بافت همجوار تأثيرگذار است. تأثيرات آرامستانها عمدتاً در زمينه ترافيك و دسترسي (ويژه ايام خاص)، مشكلات رواني و ترس(به خصوص در بين زنان)، مشكلات زيست‌محيطي، سروصدا، يكنواختي بصري است. ديدگاه افراد نيز بر موارد ياد شده موثر است. بنابراين برنامه‌ريز شهري مي‌بايست با رعايت حد فاصله مطلوب، شعاع دسترسي‌ها، كاربري‌هاي همگرا، برنامه‌هاي نظارتي، افزايش فضاي سبز و غيره، از ميزان جلوه نامناسب اين فضا در ديدگاه عمومي بكاهد. همچنين از طريق پيوند اين محيط و بافت اطراف، اين فضا را نظير آيين گذشته تبديل به فضاي جمعي كند.