بررسي رابطه بين هوش هيجاني جوانان و تمايل آنها نسبت به نمادهاي شهري

نياز انسان به نظم دادن و سازمان دهي زمان و مكان، او را به استفاده از نمادها سوق داده و تاريخ معماري بشر مملو از عناصر نماديني است كه مستقل يا در ارتباط با يك بنا يا مجموعه اي از بناها ظهور مي كنند.المان هاي شهري نيز به عنوان عناصري كه در آنها غالبا نقش مفهومي و نمادين قوي تر از عملكرد كالبدي است، به عنوان گونه اصلي عناصر نمادين در سكونتگاه هاي انساني درك مي‌شوند.اين پژوهش به بررسيرابطه بين مولفه‌هاي هوش هيجاني استفاده كنندگان فضا و تمايل آنان به استفاده از عناصر نمادين معماري يا شهرسازي درجوانان پرداخته است.براي بررسي اين موضوع دو پرسشنامه مورد استفاده قرار گرفت: در درجه اول پرسشنامه استاندارد هوش هيجاني( بار – آن) براي سنجش ميزان هوش هيجاني پاسخ دهندگان بكار رفته و سپس با طراحي پرسشنامه اي ديگر ترجيحات فضايي آنان مورد سنجش قرار گرفت. داده‌هاي بدست آمده از هر دو پرسشنامه با استفاده از نرم افزار SPSS تجزيه و تحليل گرديد. دراين پژوهش ميزان تاثيرگذاري عناصرنمادين معماري به عنوان يكي از مولفه‌هاي كيفيت فضاي شهري از منظراستفاده كننده ارزيابي گرديد.براساس نتايج به دست آمده، ميان مولفه‌هاي هوش هيجاني (شامل خودآگاهي هيجاني – خودابرازي عزت نفس – استقلال) و همچنين ميزان كل هوش هيجاني افراد و اقبال و تمايل آنان به استفاده از عناصر نمادين معماري رابطه مستقيم و معني دار وجود دارد. بنابراين سنجش ويژگي‌هاي شخصيتي افراد به عنوان شاخصي در فرآيند بهبود كيفيت محيط براساس تمايلات و ترجيحات آنان، در طراحي فضاي شهري حائز اهميت بوده كه بتواند عرصه‌هاي عمومي پاسخگو را براي شهروندان به وجود آورد.