فلسفه‌ي اِعمال مجازات‌هاي محدودكننده آزادي از منظر ضوابط تعزير

با توجه به مدارك اسلامي، تخيير قاضي در انتخاب واكنش تعزيري به اين معناست كه قاضي موظف است با ملاحظه ي ضوابط مربوط به سه عنصر بزه، بزه ديده و بزه كار، واكنش اصلح را تعيين كند. بنا بر اين، برآيند بررسي آن سه عنصر است كه مشخص مي كند قاضي چه واكنشي را بايد برگزيند. مقاله حاضر با اتخاذ روش توصيفي-تحليلي، ضمن بررسي ضوابط ناظر به عناصر سه گانه مزبور، به اين نتيجه رسيده است كه گاهي حسب ضوابط و معيارهاي تعزير، مناسب ترين و مؤثرترين واكنش تعزيري، مجازات محدودكننده آزادي بوده، اعمال چنان مجازاتي ضرورت مي يابد. از اين رو، قضات مكلف اند در موارد مقتضي به تعيين مجازات محدودكننده آزادي همّت گماراند، و قانون گذار و مسؤولان قضايي كشور نيز موظف اند قضات را در به كار گيري مجازات هاي محدودكننده آزادي در آن شرايط ارشاد و هدايت نمايند.