تبيين اثر ظرفيت جذب ، حكمراني سازماني و سايش اجتماعي بر رفتار نوآورانه كاركنان وزارت ورزش و جوانان ايران

هدف اين تحقيق، تبيين اثر ظرفيت جذب ، حكمراني سازماني و سايش اجتماعي بر رفتار نوآورانه كاركنان وزارت ورزش و جوانان ايران مي باشد. روش تحقيق توصيفي - پيمايشي و از نظر هدف كاربردي است. جامعه آماري پژوهش تمامي كارشناسان وزارت ورزش و جوانان (400 نفر) بودند كه از طريق نمونه گيري تصادفي طبقه اي متناسب، به تعداد 230 نفر بر اساس جدول كرجسي و مورگان، انتخاب شدند. و منظور از طبقات كارشناسان(رسمي و قرار دادي) – و مديران(مديران بخش ها، معاونين، و روساي گروه ها) مي باشند. جهت گردآوري داده ها از پرسشنامه استفاده شد. براي تعيين روايي صوري و محتوايي پرسشنامه ها، از نظر استادان و خبرگان در حوزه مديريت بهره گيري شد. روايي همگرا(تحليل عاملي تأئيدي مرتبه اول) براي تأئيد روايي سؤال هاي پرسشنامه هاي مذكور استفاده شد. به منظور تعيين پايايي پرسشنامه ها نيز از آلفاي كرونباخ استفاده شد كه ميزان آن براي پرسشنامه ظرفيت جذب0.93، براي پرسشنامه حكمراني سازماني 0.98، براي پرسشنامه سايش اجتماعي 0.94 و براي پرسشنامه رفتار نوآورانه 0.90 بود. در اين تحقيق جهت تجزيه و تحليل داده ها از آزمون كولموگروف اسميرنوف جهت تشخيص توزيع نرمال داده ها و مدل معادلات ساختاري و تحليل مسير با استفاده از نرم افزار هاي اس. پي. اس. اس نسخه 88و آموس نسخه 24 استفاده گرديد. نتايج تحقيق نشان داد ، بين ظرفيت جذب با رفتار نوآورانه رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. بين حكمراني سازماني با رفتار نوآورانه تاثير مثبت بسيار ضعيفي وجود دارد. بين سايش اجتماعي با رفتار نوآورانه رابطه منفي و معناداري وجود دارد.