مقايسه‎ي تحليلي نگرش غربي حفاظت با جهان‌بيني اسلامي در تبيين وجوه فراكالبدي ميراث معماري

در خلق و تداوم حيات ميراث معماري وجوه متعدد فراكالبدي تأثيرگذار بوده و هست، لذا شناخت اين وجوه در حفاظت آثار هر سرزمين، امري مهم و ضروري مي نمايد. امروزه پيوستن شتاب زده سرزمين هاي داراي پيشينه تاريخي به جريان حفاظت مدرن، موجبات تغيير در تعريف و فهم وجوه فراكالبدي آثار اين سرزمين ها را فراهم كرده است. توجه به اين امر از دو جهت ضروري مي نمايد: اولاً تأثيري كه تغيير در فهم وجوه فراكالبدي در نگرش امروز حفاظت ايران برجاي مي گذارد و ثانياً ضرورت انتقال وجوه فراكالبدي نهفته در آثار به نسل هايي كه در آينده با آن ها مواجه مي شوند. در اين راستا مقاله حاضر به دنبال پاسخ به اين سؤال است كه آيا مي توان از وجوه فراكالبدي مطرح شده در نگرش غربي حفاظت براي تبيين وجوه فراكالبدي آثار معماري ايران بهره جست؟ لذا با نگاهي به مفهوم فراكالبد در جريان حفاظت غرب، نسبت اين نگاه را با منظر ايراني اسلامي مورد ارزيابي قرار مي دهد. مقايسه تحليلي نشان مي دهد وجوه فراكالبدي مطرح شده در اين نگرش دربرگيرنده تمامي وجوه موجود در ميراث معماري ايران از منظر ايراني اسلامي نيست؛ و غايت اين وجوه در دو نگرش، با يكديگر متفاوت است كه از تفاوت در جهان بيني و مباني دو نگرش سرچشمه مي گيرد. همچنين ازآنجاكه وجوه فراكالبدي حفاظت و معماري از منظر اسلامي، درهم تنيده با باور توحيدي و جهان بيني معادي انسان است؛ كيفيت عمل، روش حفاظت و حتي خصلت هاي دروني انسان حائز اهميت مي باشد و درنتيجه در اين نگاه تمامي اين عوامل در حفظ و انتقال وجوه فراكالبدي اين ميراث ايفاي نقش مي كنند.