جستاري در نسبت زمان ادراك بصري، با دو عامل پيچيدگي در تصاوير معماري و جنسيت مخاطب

زمان ادراك شده، مي تواند بر عكس العمل هاي حياتي گرفته تا رفتارهاي روزمره تأثير بسزايي داشته باشد. پژوهش ها نشان داده اند كه محيط و فضاي اطراف نيز مي توانند بر ادراك انسان از زمان، فضا يا رويداد تأثيرگذار باشند. هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه متقابل محيط و به طور دقيق تر معماري بر زمان ادراك است. بررسي تأثير جنسيت در اين حوزه كه در بسياري پژوهش ها به عنوان يكي از عوامل تأثيرپذير از محيط، گزارش شده است، ديگر هدف مطالعه حاضر مي باشد. روش تحقيق به صورت علي مقايسهاي است. آزمون شوندگان، صد نفر از دانشجويان دانشكده هاي مختلف دانشگاه هنر اسلامي تبريز بودند. به عنوان محرك، چهار تصوير معماري با دو عامل سادگي و پيچيدگي در نظر گرفته شد. به عنوان آزمون قضاوت زمان، دو آزمون بازتوليد زماني با بازه هزار ميلي ثانيه و آزمون توليد زماني به اندازه صدوبيست ثانيه به صورت ادغام شده و در رويكرد گذشته نگر اجرا گشت. نتايج به روش تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر چندعاملي تيتست مستقل تحليل شدند. يافته ها نشان داد افراد تصاوير پيچيده را به طور معناداري طولاني تر نسبت به تصاوير ساده قضاوت مي نمايند. همچنين تحليل تأثير تعاملي، در مورد تأثير تصاوير ساده و پيچيده بر دو گروه جنسي دختران و پسران تفاوت معناداري را بين اين دو نشان داد. تطابق يافته ها در زمينه رابطه پيچيدگي تصوير با طول مدت زمان ادراك شده با مدل رمزگذاري عصبي ايگلمن، بيشتر بود؛ در حالي كه يافته ها در زمينه تأثير تعاملي عامل جنسيت، بر مدت زمان ادراك شده، در عين قابل مقايسه بودن با مدل ساعت دروني، جديد بوده و مي تواند ديدگاه جديد و متفاوتي را وارد اين حوزه از مطالعات نمايد.