بررسي عوامل موثر بر امنيت زنان در بافت فرسوده محله طرشت

در حال حاضر، بافت فرسوده شهري و چالش هايي كه به دنبال آن شكل گرفته، تبديل به يكي از مسائل اساسي كشورها شده است. يكي از معضلات جدي بافت هاي فرسوده شهري، افزايش جرائم شهري در اين بافت ها است. احساس ناامني در جامعه باعث مي شود كه افراد از حوزه عمومي كناره گيري كرده و زندگي و فعاليت هاي خود را در انزوا ادامه دهند و درازمدت اثرات نامطلوبي بر كيفيت زندگي، بهره وري اقتصادي و اجتماعي افراد خواهد داشت. زنان نيمي از جمعيت جامعه را به خود اختصاص مي دهند و به عنوان مهم ترين و تاثيرگذارترين گروه هاي اجتماعي، كه داراي نقش كليدي در خانواده و تربيت نسل آينده هستند، مي باشند. يكي از عواملي كه مانع حضور موثر و فعالانه زنان مي باشد موضوع امنيت به ويژه در بافت هاي فرسوده است. بر همين اساس ضروري است تا به مسائل زنان به عنوان سرمايه هاي اجتماعي و انساني پرداخته شود. پژوهش حاضر به دنبال كشف عوامل اصلي موثر در امنيت زنان بافت فرسوده محلات شهري و سپس تحليل تاثير و ميزان تاثير هر يك از عوامل بر امنيت زنان بافت فرسوده محله طرشت مي باشد. روش تحقيق پژوهش توصيفي - تحليلي است و براي كشف عوامل اصلي از تحليل عامل اكتشافي و نرم افزار Spss؛ سپس براي تحليل ميزان تاثير هركدام از عوامل كشف شده از نرم افزار Smart pls بهره گرفته شد. در نهايت يافته هاي تحقيق نشان دهنده آن است كه عوامل كالبدي، نظارتي و اجتماعي به ترتيب بيشترين تاثير را در زمينه ارتقاي امنيت زنان در بافت فرسوده محله طرشت دارا مي باشند، نكته حائز اهميتي كه در يافته ها به چشم مي خورد جاي گيري عامل نظارتي در رتبه دوم و بالاتر از عامل اجتماعي مي باشد كه خود دلالت بر اهميت اين عامل در بين زنان محله طرشت دارد.