مدل برنامه‌ريزي چند‌هدفه براي تعيين كارايي و بازده‌به‌مقياس زنجيره‌تأمين دو‌مرحله‌اي: مطالعه موردي شركت‌هاي رزين ايران

رويكرد جديدي كه در سال­هاي اخير بر مديريت عمليات حاكم شده، رويكرد مديريت زنجيره تأمين(SCM) است. مديريت زنجيره تأمين در سال­هاي گذشته توجه زيادي از محققان را به خود جلب كرده است. اين روش براي بهبود همزمان عملكرد اقتصادي، اجتماعي و محيطي تبديل‌شده است. بنابراين، ارزيابي SCM يك وظيفه مهم براي هر نوع از سازمان­ها است. در ميان روش­هاي ارزيابي، تحليل پوششي داده­ها(DEA)  يك روش مناسب براي ارزيابي SCM به نظر مي­رسد. برخي از واحدهاي تصميم‌گيرنده از چندين بخش يا مرحله تشكيل‌شده‌اند كه يك شبكه از زيرفرآيندها را ايجاد مي­كنند. براي ارزيابي اين نوع از واحدها از روش­هاي تحليل پوششي داده­هاي شبكه­اي استفاده مي­شود. در اين مقاله، دو رويكرد براي محاسبه كارايي مديريت زنجيره تأمين به‌صورت فرآيند شبكه­اي در نظر گرفته‌شده است. در رويكرد نخست، تعميم مدل مجموع وزن­دار براي محاسبه كارايي و بازده به مقياس زنجيره تأمين با فرآيند دومرحله­اي را به‌صورت تك هدفه در نظر گرفته­ايم. در رويكرد دوم، مدل مجموع وزن­دار را براي اولين ‌بار براي محاسبه كارايي و بازده به مقياس زنجيره تأمين با فرآيند دومرحله‌اي را به‌صورت يك مدل برنامه‌ريزي چندهدفه ارائه كرده‌ايم؛ لذا با توجه به نظر و علايق تصميم­گيرنده سعي در تك هدفه كردن آن داشته و كارايي مراحل و فرآيند توليد كل را پس از تك هدفه كردن به دست آورده‌ايم. در قسمت ديگر مقاله، با توجه به دو رويكرد ارائه‌شده، درصدد تعيين بازده به مقياس مديريت زنجيره تأمين آمده‌ايم. روش­هاي پيشنهادي، براي ارزيابي كارايي و بازده به مقياس زنجيره تأمين در شركت­هاي توليد رزين ايران استفاده‌شده است. سه شركت در هر دو رويكرد، كاراي شبكه‌اي بوده و داراي بازده به مقياس‌هاي افزايشي، ثابت و كاهشي هستند.