شناسايي و رتبه‌بندي عوامل موثر در پياده‌سازي مديريت زنجيره تامين سبز با روش AHP فازي و TOPSIS فازي در صنعت برق

فعاليت‌هاي صنعتي بر محيط زيست منجر به بروز مشكلات زيست‌محيطي فراواني از جمله گرمايش زمين، تخريب لايه اوزون و افزايش گازهاي گل‌خانه‌اي شده است. شركت‌هاي توليدي براي ماندن در بازار و هم‌چنين كسب مزيت رقابتي لازم است كه به مسائل زيست‌محيطي توجه داشته باشند. تقاضاي مشتريان و هم‌چنين برخي از مقررات دولتي شركت‌ها را به سمت مديريت زنجيره تامين سبز هدايت مي‌كند. صنعت برق در دنيا به عنوان يكي از مهم‌ترين و اصلي‌ترين بخش‌هاي صنعت به عنوان محرك همه صنايع ديگر، نقش مهمي در به وجود آمدن مشكلات محيط زيستي ايفا مي‌كند. هدف اصلي از اين پژوهش شناسايي عوامل موثر در مديريت زنجيره تامين سبز و سپس رتبه‌بندي شركت‌هاي فعال در مديريت زنجيره تامين سبز مي‌باشد. مطالعه موردي و حوزه پژوهش، مربوط به صنعت برق استان مازندران است. ابتدا با مطالعه ادبياتي و كتاب‌ها، مقالات داخلي و خارجي، تعداد 21 شاخص براي دستيابي به مديريت زنجيره تامين سبز به دست مي‌آيد كه در مرحله بعدي به كمك پرسش‌نامه‌هايي كه در اختيار كارشناسان قرار مي‌گيرد و با در نظر گرفتن محدوديت‌ها، به 9 معيار نهايي مي‌رسيم. سپس اين معيارها به كمك روش فرآيند تحليل سلسله‌مراتبي فازي و با استفاده از پرسش‌نامه،‌ مقايسات زوجي كه در اختيار خبرگان قرار گرفته است وزن‌دهي مي‌شوند و وزن هر شاخص مشخص مي‌گردد. نتايج نشان داده است كه شاخص‌هاي توانايي تامين مالي، افزايش ارتفاع برج‌ها و دكل‌هاي خطوط انتقال برق و هم‌چنين استفاده از انرژي تجديدپذير خورشيدي به ترتيب بيشترين وزن‌ها را به خود اختصاص داده‌اند و بقيه شاخص‌ها در رتبه‌هاي بعدي قرار گرفته‌اند. در ادامه با استفاده از تكنيك تاپسيس فازي به رتبه‌بندي 5 شركت برق فعال در زمينه مديريت زنجيره تامين سبز مي‌پردازيم. رتبه‌بندي اين شركت‌ها نسبت به ميزان فعاليت در انجام معيارهايي كه در مرحله قبل مشخص شده‌اند صورت گرفته است و شركت‌ها با توجه به شاخص‌هاي وزن‌دهي شده، اولويت‌بندي شده‌اند.