مدل بهينه سازي استوار در تدوين رژيم غذايي ايراني براي تنظيم بهينه بارگليسمي

در دهه‌هاي اخير نظريه‌‌‌ي بهينه‌سازي استوار (مقاوم) به‌عنوان ابزاري توانمند جهت بهينه‌يابي فرآيندهاي غيرقطعي معرفي كرده است. نظربه قطعي نبودن ميزان بارگليسمي مواد‌غذايي مصرفي، هدف اصلي اين مقاله تهيه‌ي رژيم‌غذايي بهينه ايراني با‌استفاده از بهينه‌سازي استوار به‌منظور تنظيم بارگليسمي در بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 است. اين درحالي است كه ديابت نوع 2 يكي از بيماري‌هاي ويرانگري است كه علاوه‌بر بيماري‌هاي قلبيعروقي، عفوني و كليه، مقاومت به انسولين و سرطان را در‌پي دارد و و داروهاي كاهش‌دهنده‌ي كلسترول، خطر عوارض قلبيعروقي و حتي ابتلا به سرطان را در خود دارند. در اين راستا، تنظيم تغذيه در پيشگيري، كنترل و جلوگيري يا كاهش عوارض حاصل از ديابت نقش مهمي دارد. در اين تحقيق پس‌از جمع‌آوري اطلاعات تغذيه‌اي لازم، به‌جهت عدم قطعيت بارگليسمي غذاها، مدل رژيم غذايي ايراني را با‌استفاده از روش بهينه‌سازي استوار تعيين و مورد تحليل قرار داده‌ايم. بر‌اين‌اساس، 75 نوع غذا (42 غذاي ايراني، 10 ماده غذايي جهت صبحانه، 20 نوع ميوه و آب ميوه و3 نوع لبنيات) به‌صورت بومي مورد‌مطالعه قرار گرفته است. از مزاياي اين مدل، توانايي تطبيق بر‌اساس سليقه‌ي شخص و نظر متخصص تغذيه با هدف كمينه‌سازي تغييرات رژيم‌غذايي فعلي فرد مي‌باشد.