تحليل انتقادي استعاره: نمود نظام‌مند ايدئولوژي

تحليل گفتمان انتقادي هدف اصلي خود را روشن‌‌كردن گفتمان به‌منظور دست‌يافتن به روابط پنهان قدرت اعلام مي‌‌كند. استعاره در تحليل انتقادي به‌دليل ويژگي‌هاي متقاعدسازي بالا نقشي كليدي ايفا مي‌كند. در اين تحليل سعي شد تا برپايه مدل تحليل چارتريس بلك به تحليل انتقادي استعاره در متون سياسي روزنامه‌هاي متقابل مردم‌سالاري و كيهان در ايران و روزنامه‌هاي ميرر و تلگراف در انگلستان پرداخته شود تا وجوه اشتراك و افتراق ميان استعاره‌ها و استعاره‌هاي مفهومي به‌كاربرده‌شده در رسانه‌هاي احزاب مهم سياسي در ايران و انگلستان مشخص شود. به‌منظور پاسخ‌دادن به اين سؤال، بخش‌هاي سياسي اين روزنامه‌ها با در‌نظر‌گرفتن دال‌هاي مركزي هر حزب با محوريت تمركز بر پنج حوزه مبدأ تنازع، ساختمان، سفر، مذهب، و گياهان تحليل شد. در اين تحليل معلوم شد كه چگونه احزاب متفاوت واقعيت سياسي يك‌ساني را به‌دليل شرايط ايدئولوژيك متضاد به‌صورت متفاوتي مفهوم‌سازي مي‌‌كنند و از استعاره‌ها براي متقاعدكردن مخاطب و انتقال ايدئولوژي خود استفاده مي‌‌كنند. اين تحليل در روشن‌كردن روابط پنهان قدرت گامي بسيار مؤثر بود و نگاه انتقادي و تلفيقي نسبتاً جديدي را به كاربرد استعاره در متون معرفي كرد.