الگوي تبيين خلاقيت براساس عملكردهاي اجرايي مغز با ميانجي¬گري تنظيم شناختيهيجاني در دانش آموزان متوسطه تهران

زمينه و هدف: كاركردهاي اجرايي مجموعه اي از فرآيندهاي شناختي اساسي هستند كه رفتار و افكار را كنترل مي كنند و مي توانند به بهبود خلاقيت و تنظيم هيجان افراد كمك كنند. هدف پژوهش حاضر، تعيين الگوي تبيين خلاقيت براساس عملكردهاي اجرايي مغز با ميانجي گري تنظيم شناختيهيجاني در دانش آموزان متوسطه تهران بود. روش و مواد: پژوهش حاضر در زمره تحقيقات توصيفي از نوع معادلات ساختاري بود. جامعه پژوهش شامل كليه دانش آموزان دوره متوسطه اول شهر تهران بودند كه از اين ميان، تعداد 250 نفر به شكل نمونه گيري تصادفي خوشه اي از ميان مناطق 22 گانه شهر تهران انتخاب شدند. داده ها از آزمون تفكر خلاق، پرسشنامه تنظيم شناختي هيجان و آزمون توانايي هاي شناختي (به منظور اندازه گيري كاركردهاي اجرايي) جمع آوري شد. براي تحليل داده ها از روش همبستگي پيرسون و معادلات ساختاري با كمك نرم افزارهاي SPSS-22 و AMOS-22 استفاده شد.يافته ها: ميانگين (انحراف معيار) سن دانش آموزان پسر (5.4) 16.8 و دانش آموزان دختر (5.3) 16.6 سال بود. با افزايش كاركردهاي اجرايي مغز با ميانگين (انحراف معيار) (13.4) 69.1، خودتنظيمي شناختي هيجاني (16.6) 106.8 افزايش يافت و با افزايش خودتنظيم شناختي هيجاني، خلاقيت (12.8) 134.6 افزايش يافت. همچنين با افزايش كاركردهاي شناختي، خلاقيت افزايش مي­يابد. با افزايش كاركردهاي شناختي با واسطه متغير خودتنظيمي شناختيهيجاني، ميزان خلاقيت افزايش مي يابد. نتيجه گيري: مطالعه نشان داد با افزايش كاركردهاي اجرايي، خودتنظيم شناختي هيجاني افزايش مي يابد و با افزايش خودتنظيم شناختي هيجاني، خلاقيت افزايش مي يابد. با افزايش كاركردهاي شناختي، خلاقيت افزايش مي يابد. همچنين با افزايش كاركردهاي شناختي با واسطه متغير خودتنظيمي شناختيهيجاني، ميزان خلاقيت افزايش مي يابد.