پيش بيني خودتنظيمي تحصيلي براساس مؤلفه هاي سبك هاي اسنادي دانش آموزان دوم متوسطه ناحيه يك شهر ساري

زمينه و هدف: يكي از عوامل انگيزشي شناختي كه بر ابعاد مختلف زندگي انسان از جمله يادگيري و پيشرفت تحصيلي تأثير دارد، سبك هاي اسنادي است. هدف پژوهش حاضر، پيش بيني خود تنظيمي تحصيلي بر اساس مؤلفه هاي سبك هاي اسنادي دانش آموزان بود. روش و مواد: روش پژوهش توصيفي همبستگي و جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر ساري در سال تحصيلي 96 – 1395 بود كه از اين تعداد 375 دانش آموز با روش نمونه گيري خوشه اي و طبقه اي وارد مطالعه شدند.  از اين تعداد 160 نفر پسر و 215 نفر دختر بودند. ابزار جمع آوري داده ها، پرسشنامه خودتنظيمي تحصيلي و پرسشنامه سبك هاي اسنادي بود. براي تجزيه و تحليل داده هاي پژوهش از روش هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چند متغيره با كمك نرم افزار SPSS-22 استفاده شد.يافته ها: ميانگين (انحراف معيار) سن پسران (3.4) 16.4 و دختران (3.7) 16.8 سال بود. با افزايش ميانگين (انحراف معيار) نمره كل سبك هاي اسنادي (15.2) 147.9 و مؤلفه هاي آن شامل منبع كنترل (6.7) 49.7، ميزان ثبات (6) 49.2 و جامعيت (6.3) 48.9، ميزان خودتنظيمي تحصيلي (7.9) 45.5 دانش آموزان افزايش يافت (0.01 P). همچنين مؤلفه منبع كنترل متغير ملاك خودتنظيمي را پيش بيني مي كرد (0.001 p) ولي متغير ميزان ثبات و جامعيت توان پيش بيني خودتنظيمي را نداشتند.نتيجه گيري: مطالعه نشان داد كه با افزايش مؤلفه هاي سبك هاي اسنادي، خود تنظيمي تحصيلي دانش آموزان افزايش يافت. همچنين از بين مؤلفه هاي متغير سبك هاي اسنادي، مؤلفه منبع كنترل، خودتنظيمي تحصيلي در دانش آموزان را پيش بيني مي كند.