اثربخشي گروه درماني شناختي - رفتاري بر بهبود كيفيت زندگي و افزايشCD4 در مراجعين تحت درمان مبتلا به HIV/AIDS شهر اهواز

زمينه و هدف: HIV/AIDS يك مسأله اجتماعي پزشكي بوده و پيامدهاي منفي و چالش هاي گسترده اي را به همراه دارد. اين پژوهش با هدف تعيين اثربخشي گروه درماني شناختيرفتاري بر بهبود كيفيت زندگي و افزايش CD4 در مبتلايان به HIV/AIDS انجام شد.روش و مواد: پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي و طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري شامل مبتلايان به HIV/AIDS در مركز مشاوره بيماري هاي رفتاري شهرستان اهواز بود كه به روش نمونه گيري تصادفي ساده 30 نفر انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه 15 نفري آزمايش و گواه گمارده شدند. بعد از اجراي پيش آزمون بر روي دو گروه، گروه درماني شناختيرفتاري در طي هشت جلسه يك ساعت و نيم به صورت يك جلسه در هر هفته براي گروه آزمايش اجرا شد. براي جمع آوري داده ها، مقياس كيفيت زندگي، شاخص CD4 و پرسشنامه ويژگي هاي جمعيت شناختي مورد استفاده قرار گرفت. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش تحليل كوواريانس چندمتغيره با نرم افزار SPSS-22 استفاده شد.يافته ها: در گروه آزمايش كه مداخله درمان شناختيرفتاري اجرا شد، ميانگين (انحراف معيار) متغير كيفيت زندگي از (26.7) 166.9 در پيش آزمون به (21.4) 199.5 در پس آزمون افزايش يافت (0.001 P) ولي در گروه گواه ميانگين (انحراف معيار) آن از 167.8 (25.5) در پيش آزمون به (18.3) 168.2 در پس آزمون رسيد كه تفاوت معني دار نبود. همچنين در گروه آزمايش كه مداخله درمان شناختيرفتاري اجرا شد، ميانگين (انحراف معيار) متغير CD4 از (65.1) 247.8 در پيش آزمون به (71.1) 341.8 در پس آزمون افزايش يافت (0.001 P) ولي در گروه گواه ميانگين (انحراف معيار) آن از (46.2) 254.2 در پيش آزمون به (56.8) 256.3 در پس آزمون رسيد كه تفاوت معني دار نبود.نتيجه گيري: مطالعه نشان داد كه درمان شناختيرفتاري موجب بهبود كيفيت زندگي و افزايش CD4 در بيماران مبتلا به HIV/AIDS شد.