بررسي نقش فعاليت‌هاي فوق‌برنامه در عملكرد تحصيلي با توجه به نقش ميانجي خلاقيت

هدف: بررسي نقش فعاليت‌هاي فوق‌برنامه در عملكرد تحصيلي دانش‌آموزان پايه ششم ابتدايي با توجه به نقش خلاقيت به‌عنوان متغير ميانجي. روش:‌ تحقيق به‌صورت آميخته اكتشافي انجام گرفته است. جامعه آماري در رويكرد كيفي تحليل محتوا عبارت بود از كليه اسناد و مدارك مربوط به فعاليت‌هاي فوق‌برنامه و نمونه‌گيري آن به‌صورت سرشماري انجام شد، در روش دلفي كليه متخصصان حوزه علوم تربيتي جامعه مورد مطالعه در نظر گرفته شدند نمونه‌گيري هم به‌صورت هدفمند انجام گرفت و ده نفر از متخصصان علوم تربيتي به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. در رويكرد كمي جامعه آماري تحقيق شامل كليه دانش‌آموزان پايه ششم مدارس ابتدايي شهر بوكان بود كه حجم آن برابر با ۲۲۲۲ نفر بودند، با توجه به جدول مورگان تعداد ۳۴۵ نفر به‌عنوان نمونه و با روش خوشه‌اي انتخاب شدند. داده‌ها از طريق پرسشنامه عملكرد تحصيلي فام و تيلور، پرسشنامه خلاقيت تورنس و پرسشنامه محقق ساخته‌ي فعاليت فوق‌برنامه گردآوري شدند.روش‌هاي آمار استفاده شده شامل: تحليل عامل اكتشافي و تأييدي، تحليل رگرسيون و تحليل مسير بوده است. يافته‌ها:‌ فعاليت‌هاي فوق‌برنامه تأثير معني‌داري بر پيشرفت تحصيلي تأثير داشته و خلاقيت نيز به‌صورت متغير ميانجي باعث افزايش اين تأثير شده است. از بين انواع فعاليت‌هاي فوق‌برنامه تنها فعاليت‌هاي هنري و سازماني تأثير معني‌داري بر عملكرد تحصيلي داشتند. از بين مؤلفه‌هاي خلاقيت، بعد ابتكار تأثير معني‌داري بر عملكرد تحصيلي دانش‌آموزان داشته است.