پژوهشي كيفي در شناسايي چالشاي بهزيستي زناشويي ( از خلأ كارآمدي و رضايتمندي زناشويي تا چالش هاي بهزيستي زناشويي )

بهزيستي زناشويي، مجموعه مهارت‌هاي زناشويي زوجين است كه خلأ آنها بوجود آورنده چالش‌هاي بهزيستي زناشويي زوجين مي باشد. از اين رو پژوهش حاضر با هدف شناسايي چالش‌هاي بهزيستي زناشويي و نحوه شكل گيري پديده‌ كارآمدي و رضايتمندي زناشويي انجام شد. اين پژوهش با رويكرد كيفي و با روش نظريه زمينه‌اي انجام گرفت و داده‌ها با استفاده از مصاحبه‌هاي نيمه ساختاريافته جمع‌آوري گرديد. جامعه‌ هدف پژوهش حاضر شامل تمامي متأهلين شهر شيراز در سال 1397 بود. نمونه‌‌هاي پژوهش به روش نمونه‌گيري هدفمند تا رسيدن به اشباع نظري انتخاب شد. براي تحليل داده‌ها، اطلاعات جمع آوري شده كدبندي و موضوعات اصلي و مقولات هسته آنها شناسايي شد. يافته‌ها حاكي از شناسايي نه مقوله اصلي و دو مقوله هسته با عنوان خلأ مهارت‌هاي زندگي فردي و زوجي و خلأ رضايت زناشويي بود. نتايج نشان داد كه خلأ مهارت‌هاي زندگي فردي و زوجي و خلأ رضايت زناشويي نشان دهنده كمبودمهارت‌ها، كمبود‌ها، كاستي‌ها، بي‌تفاوتي‌ها، عدم شناخت و عدم وجود همدلي در بين زوجين است كه اين موضوع خود منجر به نوعي ناكارآمدي و نارضايتي در زندگي زوجين شده و بنيان خانواده، استحكام خود را از دست مي‌دهد و در نتيجه پديده خلأ كارآمدي و رضايتمندي زناشويي را به عنوان يكي از چالش‌هاي مهم بهزيستي زناشويي به وجود مي‌آورد.