سمبوليسم از منظر سنت گرايي

Symbolism from the point of view of traditionalism

سنت گرايي، اعتقاد به حقيقتي ازلي و ابدي است كه از امر مطلق و لايتناهي سرچشمه مي گيرد و در قالب سنت براي انسان نمودار مي گردد. اصطلاح سمبول و مشتقات آن از واژگان كليدي سنت گرايان است. بيان فلسفي سمبوليسم را مي توان در نظريه مثل افلاطون مشاهده كرد. در فلسفه افلاطون، اساس سمبوليسم، به «علت نمونه‌اي» برمي‌گردد. علت نمونه اي ايده يا صورت مثالي شيء است كه آفرينش بر طبق آن نمونه صورت مي پذيرد. بنابر اين، هر سمبولي نماينده يك حقيقت اعلي است. مبناي حقيقي سمبوليسم آن است كه همه موجودات، در مراتب گوناگون هستي، با يكديگر پيوند دارند و در يك هماهنگي كلي در تناظر با يكديگر قرار مي گيرند. از اين رو، سمبوليسم داراي اصلي فوق انساني است و امري قراردادي و دلخواهانه نيست و حقيقت شيء، به نحوي در سمبول حضور دارد. سمبوليسم زبان متافيزيك است و شناخت معني سمبوليكي نياز به حكمت دارد

Traditionalism is the belief in the eternal Truth that comes from the Absolute and the Infinite, and is manifested in the traditions for human beings. The term symbol and its derivatives is a key word for traditionalists. The philosophical expression of symbolism can be seen in the Plato's theory of ideas. In Plato's philosophy, the foundation of symbolism is referred to as "the paradigmatic cause". The paradigmatic cause is the idea of an object which the creation is made according to it. Therefore, each symbol represents a supreme truth. The true basis of symbolism is that all beings, in different degrees, are interconnected and in the same harmony, they are aligned with each other. Hence, the symbolism has a supra human essence and is not a contract, and the truth of the object is somehow present in the symbol. Symbolism is the language of metaphysics and understanding the symbolic meaning requires wisdom.