بررسي رابطه توانمندي روانشناختي كاركنان حوزه ستادي دانشگاه علوم پزشكي تبريز با سلامت رواني آنان

زمينه و اهداف : هدف اصلي تحقيق حاضر تعيين رابطه توانمندي روان شناختي كاركنان حوزه ستادي دانشگاه علوم پزشكي تبريز با سلامت رواني آنان است. جامعه آماري اين تحقيق تمامي كاركنان شاغل در حوزه ستادي دانشگاه علوم پزشكي تبريز به تعداد 215 نفر است كه در سال 93 در آن جا اشتغال دارند. مواد و روشها : روش نمونه گيري پژوهش نمونه گيري تصادفي طبقه اي نسبي مي باشد كه حجم نمونه آماري با استفاده از جدول مورگان 170 نفر به دست آمد كه به تناسب كاركنان زن 80 نفر و مرد 90 نفر انتخاب شده اند. اين تحقيق از نظر روش پژوهش توصيفي همبستگي و از لحاظ هدف كاربردي مي باشد. براي گرد آوري داده ها از پرسشنامه استاندارد توانمندي روان شناختي (PEQ) و پرسشنامه استاندارد سلامت رواني (G.H.Q) استفاده شده است. يافته ها: تجزيه و تحليل داده ها نشان مي دهد كه بين سه مؤلفه توانمندي روان شناختي (شايستگي حق انتخاب و اعتماد) با سلامت رواني رابطه معني داري وجود دارد. اما بين مؤلفه هاي احساس مؤثر بودن، احساس معني دار بودن با سلامت رواني رابطه معني داري وجود ندارد. همچنين مطابق رگرسيون چند متغيره انجام يافته نشان مي دهد كه مؤلفه هاي احساس شايستگي، اعتماد و حق انتخاب بر سلامت رواني تأثير معني‌داري دارند و بر اساس بتاي استاندارد شده مشاهده مي شود كه به ترتيب حق انتخاب، احساس شايستگي و اعتماد بيشترين تأثير را بر سلامت رواني كاركنان دارند. بحث و نتيجه گيري: سلامت رواني به نحوه تفكر، احساس و عمل اشخاص بستگي دارد. به طور كلي افرادي كه از سلامت رواني برخوردار هستند، نسبت به زندگي نگرش مثبت دارند. آماده برخورد با مشكلات زندگي هستند. در مورد خود و ديگران احساس خوبي دارند. در محيط كار و روابط شان مسئوليت پذير مي باشند. در اين پژوهش توانمندي روان شناختي كاركنان حوزه ستادي دانشگاه علوم پزشكي تبريز مي تواند سلامت رواني آنان را پيش بيني كند. ​