بررسي تحليلي روند بيماري تب مالت در شهرستان جلفا در فاصله سال هاي 1389 تا 1393

​زمينه و اهداف : پژوهش حاضر با هدف تحليل اطلاعات و داده هاي موجود براي ارائه درك صحيحي از روند بيماري تب مالت و وضعيت فعلي آن در شهرستان جلفا جهت به كارگيري برنامه هاي متناسب پيشگيري و  كنترل اجرا گرديد. مواد و روش ها : اين مطالعه توصيفي مقطعي بر روي 91 بيمار مبتلا به تب مالت كه به مراكز بهداشتي و درماني شهرستان جلفا و مطب هاي خصوصي در طول سال هاي 89 تا 93 مراجعه كرده و براي آن ها فرم ثبت استاندارد بيماري تب مالت تكميل شده بود، انجام گرديد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماري  SPSS16 و آمار توصيفي و آزمون كاي دو تحليل گرديد.   يافته ها: ميانگين بروز بيماري طي سال هاي مورد مطالعه 34.6 درصد هزار نفر بود. 60.4% مبتلايان مرد و 86.6% روستايي بودند. بيماري در مردان شايع تر بود ولي اختلاف معني داري بين دو جنس وجود نداشت 2.72,pvalue=0.86)=X2). ميانگين سني بيماران 1.78±36.7 بامحدوده سني 4 تا 87 سال و بيشترين فراواني بيماري درگروه سني5040 سال بود. اكثر موارد در فصول بهار 40.65% و تابستان 26.37% بروز نموده و85.7% مبتلايان سابقه تماس با دام و 78% سابقه مصرف مواد لبني غيرپاستوريزه را داشتند. 94.5% مبتلايان جديد و 38.5% مبتلايان سابقه وجود بيماري درخانواده را داشتند. بيشترين فراواني بيماران (34.1%) مربوط به روستاي كمارسفلي بود. بحث و نتيجه گيري : علي رغم كاهش موارد بيماري تب مالت در استان آذربايجان شرقي، روند بيماري در شهرستان جلفا افزايشي بوده و همچنان به عنوان يكي از بيماري هاي شايع  به شمار مي آيد. با توجه به نتايج حاصله و ماهيت بيماري، به كارگيري تئوري هاي اكولوژيك و مبتني بر مشاركت بخش هاي مختلف جامعه، مي تواند در پيشگيري از بروز بيماري مؤثر باشد.