اپيدميولوژي توصيفي بروسلوزيس در شهرستان اسكو

​زمينه: تب مالت يا بروسلوز يكي ازمهم ترين زئونوزهاي شايع در سطح جهان و ايران مي باشد. از آنجايي كه اين بيماري نيروي كار و توليد جامعه را بيشتر درگير مي كند، خسارت هاي مالي زيادي را بر جامعه تحميل مي نمايد. هدف اين مطالعه توصيف سيماي اپيدميولوژيك اين بيماري در شهرستان اسكو مي باشد. روش كار: مطالعه حاضر يك مطالعه مقطعي توصيفيتحليلي مي باشد كه بر روي تمامي افرد مبتلا به تب مالت در فاصله سال هاي 1386 الي 1393 در شهرستان اسكو انجام گرفته است. كليه داده هاي فرم هاي اپيدميولوژيك تكميل شده براي بيماران در نظام مراقبت بيماري ها در نرم افزار SPSS نسخه 17 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: بيشترين فراواني بيماري در گروه سني 2415 و كمترين فراواني در گروه سني 41 ساله مشاهده گرديد. از كليه موارد ثبت شده، 94.8% ساكن روستا و 5.2 % ساكن شهر بودند. ميزان بروز در كل جمعيت شهرستان، 41.15 مورد در يكصد هزار نفر مي باشد. بيشترين و كمترين فراواني به ترتيب در ماههاي ارديبهشت و آذر ديده مي شود. سابقه مصرف لبنيات غير پاستوريزه در 69.36 % موارد وجود داشت. نتيجه گيري: افزايش ميزان بروز بيماري در سال هاي اخير را مي توان به افزايش بيماريابي، افزايش گزارش دهي نظام مراقبت آزمايشگاهي و احتمالاً پوشش كم واكسيناسيون دام ها نسبت داد. با توجه به اين كه فقط حدود نيمي از دام هاي مبتلايان به بيماري  بر عليه بيماري بروسلوز واكسينه شده اند و ايمن سازي مناسبترين روش جهت كنترل بيماري در دام ها مي باشد، لذا بايد به هزينه هاي واكسيناسيون دام ها به منزله سرمايه گذاري در جهت پيشگيري و كنترل بيماري تب مالت نگريست و با برنامه ريزي هاي مدون و منظم به اين امر همت گماشت.