ارزيابي بهره‌مندي زنان باردار از مراقبت‌هاي دوران بارداري در استان آذربايجان شرقي

زمينه و اهداف: مراقبت‌هاي نامناسب در دوران بارداري مي‌تواند منجر به نتايج نامطلوب، ازجمله زايمان زودرس و وزن كم هنگام تولد شود. يكي از شاخص‌هاي جديد، دقيق و جامع، اندازه‌گيري كفايت استفاده از مراقبت‌هاي دوران بارداري است. اين مطالعه با هدف ارزيابي بهره‌مندي زنان باردار از مراقبت‌هاي دوران بارداري در استان آذربايجان شرقي در سال ۹۲-1387 است. مواد و روش ها: اين مطالعه به‌صورت كوهورت گذشته‌نگر با حجم نمونه ۱۱۴۲ نفر در گروه هدف زنان باردار استان آذربايجان شرقي در فاصله زماني سال‌هاي 92-1387 انجام شد. اطلاعات از دفتر ممتد مراقبت مادران باردار و پرونده خانوار استخراج شد. آناليز داده‌ها با استفاده از آزمون t مستقل و آناليز واريانس يك‌طرفه و با استفاده از نرم‌افزار Stata11 انجام شد. يافته ها: ميانگين سني و انحراف معيار زنان باردار ۸۱/۵ ± ۳۱/۲۶ بود. بيش‌تر زنان باردار زايمان به‌موقع ۳۹/۸۶٪ (۹۶۵ نفر)، سزارين ٪۳۶/۵۰ (۵۵۴ نفر)، مراقبت كافي ٪۱۷/۹۷ (۱۰۶۳)، شروع مراقبت در سه‌ماهه اول بارداري ۷۸/۹۷ (۱۱۰۱ نفر) و مقدار هموگلوبين (g/dl) ۲/۱۳۱۱ (نرمال) در سه‌ماهه اول بارداري ٪۶۶/۵۸ داشتند. پوشش حداقل چهار مراقبت توسط بهورز و مراقب سلامت بيش از ۹۷٪ است. ۲۱/۹۰٪ زنان در طي دوره بارداري حداقل ۳ نوبت توسط ماماهاي مراكز سلامت جامعه، ٪۶۷/۹۷ حداقل يك نوبت توسط پزشك خانواده و ٪۷۷/۷۹ حداقل يك نوبت توسط متخصص زنان ‌و ‌زايمان مراقبت شده‌اند. هرچه تعداد مراقبت‌هاي بارداري زياد باشد كم‌وزني هنگام تولد به‌طور معناداري كمتر است. نتيجه گيري: بهره‌مندي زنان باردار از مراقبت‌هاي دوران بارداري با دستورالعمل‌هاي كشوري و توصيه‌هاي سازمان جهاني بهداشت در ارتباط با تعداد مراقبت‌هاي انجام‌شده هم‌خواني دارد.