اهميت مدل هاي مشاركتي، آموزشي، باليني در پرستاران: يك مطالعه مروري روايتي

زمينه و اهداف: آموزش باليني بخش جدايي ناپذير از آموزش پرستاري مي باشد. يكي از راه هاي كسب اطمينان از توانمندي هاي دانشجويان پرستاري، فراهم نمودن آموزش باليني مؤثر است. براي اين منظور، آگاهي از نيازهاي پرستاران جهت دستيابي به اهداف ذكرشده ضروري است. هدف از اين مطالعه، مروري بر اهميت انواع مدل هاي مشاركتي آموزشي باليني به منظور برآورده كردن نيازهاي مراقبتي سلامتي جامعه و نيازهاي يادگيري دانشجويان مي باشد. مواد و روش ها: در اين مطالعه مروري روايتي، جست و جو در پايگاه هاي اطلاعاتيScience Direct ،PubMed، SID و نيز موتور كاوش Google Scholar در بين سال هاي 2005 تا 2017 انجام گرفت و تنها مقالات فارسي و انگليسي بررسي و وارد مطالعه شدند. كلمات كليدي انگليسي مورد استفاده شامل: Clinical Education، Nursing Education، Education، Significance Collaborative و كلمات كليدي فارسي نيز شامل: آموزش باليني، آموزش پرستاري، اهميت مشاركت بود. يافته ها: از مجموع چهار پايگاه داده 526 مقاله مورد بررسي اوليه قرار گرفت، كه از اين ميان10 مقاله واجد شرايط براي ورود به مطالعه بودند. مدلي كه همه نيازهاي برنامه پرستاري را به طور كامل اجرا كند وجود ندارد. در اين مطالعه انواع مدل هاي مشاركتي آموزش باليني شامل مدل سنتي، مدل راهنما گنجانده شد كه موثرترين آنها مدل آموزشي مشاركتي بود. نتيجه گيري: ابعاد آموزش باليني و فلسفه آن، نياز به تأمين امكانات، بازنگري ابزارها و فرايندهاي ارزشيابي باليني دارد. ارتقاي عملكرد مربيان باليني و جذب نيروي انساني حرفه اي براساس مدل پيشنهادي، مي تواند در بهبود وضعيت آموزش باليني مفيد واقع گردد.