الگوهاي نيازسنجي آموزش مداوم پزشكي در كشورهاي پيشرفته و در حال توسعه – يك مطالعه مرور سيستماتيك

زمينه و اهداف: هدف برنامه‌هاي آموزش مداوم پزشكي ارتقا سطح مهارتها، عملكرد و به روز كردن دانش فارغ التحصيلان رشته‌هاي پزشكي مي‌باشد. براي رسيدن به اين هدف قبل از طراحي برنامه‌ها بايستي نيازسنجي انجام گيرد. هدف از انجام اين مطالعه، مرور‌نظامند و سيستماتيك انواع روشهاي نيازسنجي و استخراج شكافهاي نيازسنجي در آموزش مداوم پزشكي مي‌باشد. مواد و روش ها: اطلاعات با استفاده از كليد‌واژه‌هاي فارسي و انگليسي در پايگاه‌ها‌يSID, Magiran, Google Scholar, Medline/PubMed,Web of Science, Scopus, Eric, ProQest, با محدوديت زباني انگليسي فارسي در بازه زماني 1987 تا 2018 مورد جستجو قرار گرفت. مقالات استخراج شده با استفاده از چك ليست‌هاي ارزيابي  CASPتوسط دو ارزياب مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها: از 631 مقاله 27 مقاله وارد مطالعه شدند. %41 نيازسنجي‌ها بر مبناي نيازهاي احساس شده فراگيران انجام گرفته بود. نيازسنجي از ديدگاه بيماران و برمبناي همپوشاني ارائه خدمات توسط چندين حرفه كمتر مورد توجه قرار گرفته بود. نيازسنجي ها بيشتر بر رشته‌هاي پزشكي، دندانپزشكي و پرستاري متمركز بودند. در بعضي از مطالعات از چندين الگوي نيازسنجي براي استخراج نيازها استفاده شده بود. نتيجه گيري: نيازسنجي بر مبناي نياز بيماران و همپوشاني خدمات حرف پزشكي مي‌تواند به عنوان حلقه گم شده در نيازسنجي آموزش مداوم پزشكي بيان گردد كه در نهايت باعث آسيب به قشر جامعه خواهد گرديد. از آنجا كه پروسه درمان يك كار تيمي است، مسئولين آموزش مداوم بايستي در تمام رشته‌هاي علوم پزشكي نيازسنجي آموزشي انجام دهند، تا از طريق توانمند‌سازي كليه اعضاي تيم درمان باعث ارتقا آمورش و درمان گردند.