بررسي وضعيت پراكندگي مكاني ليشمانيوز احشايي در استان آذربايجان شرقي

زمينه و اهداف: ليشمانيوز احشايي يك بيماري مشترك بين انسان و دام بوده و درشمال غرب ايران بصورت آندميك مي باشد و سالانه 300100 مورد مثبت گزارش مي گردد. هدف از اين مطالعه بررسي وضعيت پراكندگي مكاني ليشمانيوز احشايي در استان آذربايجان شرقي مي باشد. مواد و روش ها: اين يك مطالعه مقطعي گذشته نگر مي باشد كه از سال 8996 بر روي بيماران ليشمانيوز احشايي انجام يافت كه بر اساس آناليز درون يابي تحليل شده است و از نرم افزارهاي SPSS 25 و ArcMap10.4.1 استفاده گرديده شد. يافته ها: تعداد كل 78 بيمار در طول مطالعه شناسايي گرديد كه 7/57 درصد ساكن مناطق روستايي و 3/42 درصد از مناطق شهري بودند. بيش از 90 درصد موارد بيماري در سنين زير 5 سال اتفاق افتاده است. قسمت شمال شرق اين استان كه داراي ميانگين بارش بيشتر و دماي معتدل تري مي باشد به عنوان منطقه پر خطر بروز بيماري و يك نقطه داغ بيماري در بين شهرستان هاي كليبر و اهر شناسايي شد. نتيجه گيري: ليشمانيوز احشايي در استان آذربايجان شرقي از سال 93 به ميزان 34 برابر افزايش يافته است و ساكنين مناطق مرزي با استان اردبيل و كشور آذربايجان در معرض خطر انتقال اين بيماري قرار دارند.