رابطه بين شفقت به خود با افسردگي زنان متبلا به سرطان پستان با ميانجي گري اضطراب مرگ

مقدمه: پژوهش حاضر بررسي ارتباط ميان شفقت به خود با افسردگي در زنان داراي سرطان پستان با ميانجيگري اضطراب مرگ بود.روش: اين پژوهش در دسته پژوهش‌هاي توصيفي از نوع همبستگي بود و جامعه آماري آن شامل كليه زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه‌كننده به بيمارستان‌ها و مركز پزشكي مهديه، بيمارستان امام خميني، بيمارستان فيروزگر و بيمارستان پارس تهران در سال 1396 بود كه با استفاده از فرمول كوكران 397 نفر از آنان به‌صورت در دسترس انتخاب و به پرسشنامه‌هاي پژوهش شامل پرسشنامه افسردگي بك (2001)، پرسشنامه سبك دلبستگي به خدا روات و كرك پاتريك (2002) و پرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر (1979) پاسخ دادند و داده‌هاي آن با روش معادلات ساختاري و به‌وسيله نرم‌افزار آماري smart PLS مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت.يافته ­ها: يافته‌ها نشان داد تمام‌مسيرهاي واردشده در مدل حاضر در سطح معني‌داري (p 0.01) تائيد مي‌گردد. اين نتايج بيانگر آن است كه هم مسيرهاي مستقيم و هم مسيرهاي غيرمستقيم با افسردگي تأثير معني‌داري دارد ولي مسيرهايي كه به مسير اضطراب مرگ بر افسردگي نسبت به مسيرهاي ديگر اعتبار بيشتري دارد. نتيجه­گيري: در شكل‌گيري افسردگي زنان مبتلابه سرطان پستان عوامل معنوي و رواني ازجمله سبك‌هاي دلبستگي به خدا و اضطراب مرگ نقش دارد. اين امر دلالت بر كارآمدي متغيرهاي معنويت با متغيرهاي روان‌شناختي ازجمله اضطراب و افسردگي دارد.