رابطه باورهاي فرانگراني و نشانه هاي يائسگي با حس انسجام دروني در زنان يائسه

پژوهش حاضر باهدف بررسي رابطه باورهاي فرانگراني و نشانه هاي يائسگي با حس انسجام دروني در زنان يائسه 50 تا 55 ساله انجام گرفت. براي انجام اين پژوهش 160 زن يائسه 50 تا 55 ساله، به روش نمونه‌گيري دردسترس از بين زناني كه به متخصصين زنان و زايمان سطح شهر تهران مراجعه كرده بودند، انتخاب شدند. روش اين پژوهش توصيفي همبستگي بود و براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي باورهاي فرانگراني ولز (ANTI)، نشانه هاي يائسگي (MRS) و مقياس حس انسجام دروني آنتونوسكي استفاده شد. تحليل داده‌ها نيز با استفاده از آزمون ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندمتغيره انجام گرفت. همانطور كه همبستگي منفي معناداري بين باورهاي فرانگراني با حس انسجام (P 0.05, r=-0.290) و بين نشانگان يائسگي با حس انسجام (P 0.01, r=-0.349) وجود دارد. همچنين نتايج تحليل رگرسيون چندمتغيره حاكي از آن بود كه باورهاي فرانگراني و نشانگان يائسگي، حس انسجام دروني را به طور معناداري در جهت منفي پيش بيني مي كنند (0.05˂P). يا توجه به نتايج حاصله مي توان گفت كه زناني كه در سنين يائسگي قرار دارند، به دليل شرايط سني‌شان، با مشكلات جسمي و رواني عديده اي دست و پنجه نرم مي كنند بنابراين اين افراد نيازمند توجه از طرف اعضاي خانواده و نظام هاي سلامت مي باشند