دين و سلامت؛ فراتحليلي بر مطالعات و پژوهش‌هاي دين‌داري و سلامت روان در ايران (مورد مطالعه: پژوهش‌هاي انجام شده در دهه 80 و نيمه اول دهه 90)

مقدمه: امروزه مشكلات روحي و رواني در جوامع مختلف افزايش چشمگيري يافته و انتظار مي‌رود تا سال 2020 اختلالات رواني به  يكي از بزرگ‌ترين مشكل سلامتي در جهان تبديل شود. در اين زمينه، يكي از عوامل مهم در پيشگيري از مسائل و مشكلات رواني، دين و دين‌داري است. لذا هدف از پژوهش حاضر، فراتحليلي برمطالعات وپژوهش‌هاي دين‌داري وسلامت روان درايران مي‌باشد. روش: روش اين پژوهش كمي و رويكرد اصلي آن، فراتحليل مي‌باشد. جامعه آماري اين پژوهش، مطالعات به انجام رسيده در قالب انواع مقالات علمي حوزه علوم اجتماعي و در سال‌هاي 1380 و نيمه اول دهه نود است كه از بين آن‌ها، 16 مورد با توجه به ملاك هاي غربالگري گزينش‌شده‌اند. يافته‌ها: بررسي‌هاي آماري اين پژوهش‌ها نشان داد كه اندازه اثر مطالعات ناهمگن بوده و سوگيري در انتشار مطالعات مورد بررسي با ضريب اطمينان 99 درصد وجود نداشته است. در بعد تحليلي، ضريب اندازه اثر و نقش تعديل‌كنندگي متغير جنسيت با به‌كارگيري نسخه دوم نرم‌افزارCMA مورد ارزيابي قرار گرفتند، نتايج حاصله نشان دادند كه اندازه اثر يا ضريب تأثير دين‌داري بر سلامت روان معادل 11/. مي‌باشد كه برحسب نظام تفسيري كوهن، در حد اندكي ارزيابي مي‌شود. همچنين اين ضريب براي مردان (14/.) بالاتر از زنان (07/.) ارزيابي شد. نتيجه‌گيري: ميزان دين‌داري افراد جامعه در حد كمي مي‌تواند سطح سلامت روان آن‌ها را تبيين كند.