اثربخشي مشاوره گروهي مبتني بر درمان پذيرش و تعهد بر افزايش انعطاف‌پذيري روان‌شناختي و صميميت زناشويي زنان نابارور

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي مشاوره گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد بر افزايش انعطاف‌پذيري روان‌شناختي و صميميت زناشويي زنان نابارور بود. روش: روش اين پژوهش، از نوع شبه آزمايشي با پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه پژوهش حاضر را زنان مراجعه‌كننده به كلينيك اميد تهران تشكيل دادند. حجم نمونه اوليه 50 نفر بود؛ كه به روش در دسترس انتخاب شده بودند. سپس، از بين آن‌ها 30 نفر به‌طور تصادفي انتخاب و در دو گروه 15 نفري آزمايش و كنترل جايگزين شدند. در اين پژوهش از پرسشنامه پذيرش و عمل بوند و همكاران (AAQII) و نيازهاي صميميت زناشويي باگاروزي (2001) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از تحليل كوواريانس چند متغيره تحليل گرديد. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه مشاوره گروهي مبتني بر درمان پذيرش و تعهد تغييرات معناداري در انعطاف‌پذيري روان‌شناختي و صميميت زناشويي زنان نابارور در مرحله پس‌آزمون ايجاد كرد (P 0/05). نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش حاضر نشان مي‌دهند كه مشاوره گروهي مبتني بر درمان پذيرش و تعهد مي‌تواند به‌منزله يك مداخله مؤثر روان‌شناختي بر انعطاف‌پذيري روان‌شناختي و صميميت زناشويي رنان نابارور به كار رود.